بسم رب الشهداء

 

مصاحبه با خواهر شهيد هيبت الله دشتيانه :

شهيد هيبت الله به خاطر تواضع وفروتني واخلاق خوش در بين خانواده واقوام وخويشان محبوب بود ودوستش داشتند او همه را بطور يكسان دوست داشت اينطور نبود كه با يكي بيشتر از ديگري صميمي باشد وبه يكي بيشتر ازديگري احترام بگذارد همه را به يك چشم نگاه مي كرد وبا همه اعضا خانواده هميشه ارتباط برقرار مي كرد هميشه به ما توصيه وسفارش مي كرد در همه جا حضرت فاطمه (س) وحضرت زينب (س) را الگوي خود قرار دهيد خودش را هميشه كوچكتر از بقيه مي دانست ودر سلام وعليك واحوالپرسي مي گفت كوچك شما هستم صادق بود از حرف دروغ ودروغگويي خيلي بدش مي آمد خيلي وقت شناس بود ودر همه كارهاي خود نظم داشت اگر به كسي قولي مي داد حتماً عمل مي كرد خيلي صبور بود در برابر مشكلات خيلي استقامت نشان مي داد با همه اقوام ونزديكان صميمي بود طوري كه اگر كسي از اقوام ودوستان چيزي داشت پيش او براي امانت مي آوردند تا نگهداري مي كند واو صحيح وسالم آن را تحويل مي داد شهيد بخاطر اينكه عضو فعال بسيج كربلا ودر مراسم عزاداري امام حسين (ع) هميشه پيش قدم بود خيلي دربين مردم وهم محلي ها محبوب شده بود هميشه سعي مي كرد كه دوست خوب انتخاب كند ودوستان او همه مثل خودش بودند هميشه مي گفت دوست خوب مثل برادر است شايد از برادر هم نزديكتر باشد اگر با كسي دوست مي شد دوستيش پايدار بود وتوصيه مي كرد كه در انتخاب دوست خيلي دقت كنيد با هركسي نشويد  تا او را نشناخته ايد با او رفاقت نكنيد تا آنجايي كه ياد داريم هيچ وقت حق كسي را پايمال نكرد وحقوق ديگران را رعايت مي كرد ودر مراسم دعا كه در بسيج يا مسجد  يا جايي ديگري بود شركت مي كرد وتوسط اعضا بسيج به خانه شهدا مي رفتند ودعاي كميل را در آنجا مي خواندند ودر ماه مبارك رمضان از شب اول در بسيج ختم قرآن داشتند تا شب آخر هميشه در نماز جماعت وجمعه شركت مي كردند او به امام حسين (ع) واهل بيت (ع) ارادت خاصي داشت ودر مراسم آنها شركت مي كرد ودر ماه محرم هم از شب اول تا دهم در منزل خودمان عزاداري كه خونش برپا كرده بود داشتيم كه هنوز هم به ياد او هر ساله اين مراسم رابرپا مي كنيم شهيد هيبت الله دشتيانه در بسيج كربلا شهر برازجان عضو فعال بودند او دوران ابتدايي را در مدرسه اي در برازجان طي كرد مشكلاتن  سبب شد تا نتواند ادامه تحصيل بدهد اهتمام او در دوران فراغت پيشبرد امور خانواده وتلاش براي معشيت آنان  بود اوقات فراغت خود را در بسيج ومسجد بود يا به ديدناقوام ونزديكان مي رفت از دوستان وهمرزمان شهيد يكي فرهاد باقري وسعيد ملكي بود ويكي از همرزمان به نام حسين زاده كه او هم به شهادت رسيده است .توسط نيروي انتظامي از شهادت برادرم خبردار شديم جسد شهيد رادرتاريخ 30/4/64 در بهشت سجاد برازجان دفن كرديم من تمام اعضاء خانواه افتخار مي كنيم كه برادرمان در راه دين اسلام ومملكت جانه خود را از دست داده وافتخار مي كنيم كه از خانواده شهدا هستيم .با توجه به گذشت 18 سال از شهادت ايشان هنوز جاي او را در خانه در كنار خود احساس مي كنيم در تمام اتاقها عكس او را نصب كرده ايم تا احساس كنيم كه هميشه در كنار ما است .

 

/////------/////

 

مصاحبه با مادر شهيد هيبت الله دشتيانه :

قبل از رسيدن به سن مدرسه همراه پدر وپابه پاي او كار او از همان سنين كودكي در همه مراسم وعزاداري شركت مي كردو هميشه جايش در مسجد به همه علاقه نشان مي داد طوري نبود كه يك نفر را بيشتر از بقيه دوست داشته باشد وبه يك نفر بيشتر علاقه دهد هميشه علاقه داشت كمك حال خانواده باشد شهيد خيلي به مدرسه ودرس علاقه داشت ولي به خاطر مشكلات نتواست ادامه تحصيل دهد دوستان صميمي او از جمله خداكرم غريبي كه الان استاد دانشگاه نيز است و مصطفي جمشيدي ومختار جمشيدي كه معلم هستند وعضو فعال بسيج كربلا هم هستند تا قبل از مدرسه كه همراه پدرش كار مي كرد در دوران مدرسه هم تابستانها كنار يكي از بستگان كه راننده بود كار مي كرد به كار بنايي هم مي پرادخت كه ساختمان منزل مسكوني خودشان هم كار خودش ويادگار خودش است اوقات خود را به مسجد يا بسيج مي رفت كه اگر كسي مي خواست او را پيدا يا در مسجد يا بسيج محله با والدين وخواهر وبرادرش خيلي خوب رفتار مي كرد خيلي مهربان دلسوز همه بود با خويشان وهمسايگان هم مهرباني رفتار مي كرد خيلي فعال بود در همه مراسم وهمه جا معاشرتي بود در بسيج محله خود خيلي فعال بود يعني عضو فعال بسيج بود شهيد هيبت الله دشتيانه هميشه دوست داشت به ديگران كمك كند وخيلي خوش اخلاق هم بود با اقوام وخويشان رفت آمد داشت خيلي با صداقت بود شجاع ونترس بود نسبت به همه مهربان بود وبه احترام مي گذاشت در نماز جماعت وجمعه شركت داشت ونسبت به اهل بيت (ع) وائمه ارادت خاصي داشت ودر همه مراسم عزاداري ودعا شركت مي كرد در جلسات ودعا قرآن كه در بسيج برگزار مي شد شركت با رسيدن به سن مشموليت دفتر چه آماده به خدمت گرفت ولباس مقدس سربازي را پوشيد با اتمام دوره آموزشي كه در شيراز بود او را به باند كردستان اعزام كردند و پس از 4 ماه نبرد با دشمن بعثي در تاريخ 30/4/64 در پايگاه هوار خور در بانه كردستان در نمبرد مستقيم با دشمن با دشمن به درجه رفيع شهادت نائل آمد توسط نيروي انتظامي از شهادت فرزندم با خبر شدم. پيام من به مسئولين ومردم اين است كه حرمت خون شهيد را نگهدارند وياد خاطره آنان را از ياد نبرد وبه گفته امام كه فرمايد : فراموشي راه شهيدان بزرگترين گناه است .