« و الذین معه اشدا/ء علی الکفار رحماء بینهم» را شعار خود قرار دهید و شهادت را آرزوی خود بدانید. آنچنان که اطلاع دارید هیچ نیرویی در جهان توان مقابله با شما را ندارد، چرا؟ چون یاری کردید دین خدا، تا خدا شما را یاری کند. وعده ی حق نمایان گشت و صبح پیروزی نزدیک است. جنگ را به فرموده ی امام مسأله اصلی بدانید؛ زیرا این جنگ در حقیقت همان جنگ بین اسلام و کفر است که اتفاق افتاده است و ایران با تمامی ابر قدرت ها و جنایتکاران و مزدوران الان به نبرد پرداخته است. نابودی اسرائیل را جزء هدف خود قرار دهید؛ آنچنان که از اول بوده است و شعار مرگ بر آمریکا  و مرگ بر شوروی را بیشتر تحقق بخشید و آن را ورد زبان خود و کودکان قرار دهید، چرا که گرفتاری های ما مسلمین از جنایتکاران است.

… پدر و مادرم که زحمات بی شماری برای من کشیده اید!

بنده نتوانستم در دنیا به شما خدمتی بکنم. خداوند تبارک و تعالی را بخاطر وجود شما شکر می کنم و به شما افتخار می کنم  که چگونه زیستن را از حضرت فاطمه (س) آموختید و به ندای حسین زمان لبیک گفته و فرزندتان را برای استقرار اسلام در جهان،قربانی داده اید.

مادر!

بدان که من خمس پنج برادر هستم. در این میان برایم گریه نکنید؛ اگر می خواهید گریه کنید، بر مصیبت ابا عبدالله و یاران با وفایش و غریبی حضرت زینب(س) در کربلا گریه کنید.

مادرم! حلال کن تا رستگار شوم. ان شاء الله.

برادران و خواهرانم! برای رضای خدا مرا ببخشید؛ چون من نتوانستم برادر خوبی برای شما باشم.

ای ملت قهرمان ایران! ای مردم حزب الله شهرستان دیر!

از شما می خواهم همین طور که کمک های خود را به جبهه فرستاده­اید، فرزندانتان را هم به جبهه بفرستید. جلوی آن ها را نگیرید، تا فردای محشر در پیش امام حسین(ع) سر به زیر نیاشید.

از همسایگان می خواهم که برای رضای خدا مرا ببخشند.

ای دوستانم مرا حلال کنید برای خدا

حلالم کن تو ای مادر/ نمی بینی مرا دیگر

خداحافظ،خداحافظ/ امام را دعا کنید.

خدایا ،خدایا،تا انقلاب مهدی،حتی کنار مهدی، خمینی را نگهدار.

(۲۹/۱۱/۱۳۶۲)امیدیه،پایگاه پنجم شکاری

 

وصیتنامه(۲):

بسم الرب الشهدا و الصدیقین

« اطیعوا الله و اطیعوا الرسول و اولی الامر منکم»

« اللهم اجعلنی من جندک،ان جندک هم الغالبون. اللهم ارزقنی توفیق الشهاده فی سبیلک. هیهات من الذله»

من، محمود سهولی، فرزند محمد، وصیت نامه ام را به این شرح آغاز می­کنم.

وقتی وصیتنامه من به دست شما می رسد که در بین شما نیستم.

ای پدر و  ای مادر مهربان! زحمات فراوانی به پای من کشیده اید و آرزو دارم که شما به رضای خدا مرا ببخشید… ما ملت مسلمان و شهید پرور ایران تا پیروزی انقلاب از پای نخواهیم نشست.

وصیت من این است که شما ملت غیور و شهید پرور ایران نگذارید که دشمنان اسلام به مستضعفین جهان تجاوز کنند. ما به جبهه می رویم تا صدامیان را از خاک میهن­مان بیرون برانیم.

ای برادران من و خواهرانم! من همیشه در خانه با شما بدرفتاری می کردم؛شما به رضای خدا مرا ببخشید.

ای ملت شهید پرور ایران! چشم به این زندگی چند روزه خوش ندارید و همه با هم دست برادری به هم بدهید و زیر بار هیچگونه  ظلم و ستمی نروید. ای برادران محترم! کسی مرا به زور به جبهه نفرستاده است، بلکه خودم به جبهه رفتم تا خدمتی برای اسلام کنم.

من آرزوی آن را دارم که راه کربلا باز شود و قبر شش گوشه ی حسین(ع)را در بغل بگیرم. به امید آن روز.

خوشا آنان که در راه سعادت                                                                                                 به خون خویش غلتیدند و رفتند

خوشا آنان که پا در وادی خاک                                                                                                   بساط خویش برچیدند و رفتند

حریم دوست بوسیدند و رفتند