نهم مهرماه سال شانزده هجري خورشيدي در خانواده اي بي بضاعت ولي مؤمن و مقيد به اسلام پسر دوم خانواده ي « ابراهيم جعفري »  چشم به دنياي خاكي گشود .

پدر ، نام او را « غلامحسين » گذاشت . از ابتداي    زندگي در راه مولاي خويش حسين (ع) قدم گذارد . مادرش خانم « گوهر بحريني »  از زنان پاكدامن است كه فرزند خود را همراه همسر در كلاس عشق به ائمه ي اطهار پرورش داد .

به علت نبود مدرسه و امكانات تحصيلي در زادگاهش و عدم تمكن مالي ، تنها به يادگيري قرآن در مكتب خانه بسنده كرد و از اين طريق خواندن و نوشتن را آموخت .

وي در كار كشاورزي به پدرش كمك مي كرد و مدتي از عمر گرانبهاي خود را به چوپاني گذراند . كار و تلاش را سرلوحه ي زندگي خويش قرار داده بود و از كوشش جهت امرار معاش خانواده دريغ نمي ورزيد .

كارهايي چون جوشكاري ، نجاري ، بنايي و … را در زندگي تجربه كرد .

هيچ گاه نمي شد كه نسبت به ديگران ترشرويي كند . به نماز و روزه اهميت خاصي مي داد و معتقد بود كه هر كس به اين دو مورد توجه نداشته باشد بدبخت است .

مدتي در كويت كار مي كرد . به گفته ي برخي از همكارانش هيچ گاه در انجام فرائض خود كوتاهي نمي كرد . با توجه به حساسيت در كسب روزي حلال ، بدون غل و غش ، بيشتر وقتش صرف كار مي شد تا دستمزدي كه در اين راه كسب مي كند مورد رضاي حق باشد .

پس از بازگشت به وطن از آنجا كه شناسنامه اش گم شده بود و نياز به شناسنامه ي مجدد داشت به درخواست خودش شهرت خود را از « جعفري » به « تفضل نيا » تغيير داد .

سال 1352 با خانم حوري اسماعيلي فرزند خداكرم اهل كان سرخ پيوند زناشويي بست  و از آن پس مسئوليت خود را در قبال خانواده دو چندان ديد و فعاليت و سعي خود را در انجام امور زندگي بيشتر كرد . چرا كه به همسر و زندگي خود عشق مي ورزيد .

با اوج گيري انقلاب اسلامي در تظاهرات عليه رژيم شركت فعال داشت و از اولين كساني بود كه اقدام به ايجاد كميته ي محلي كرد . چون اهداف متعالي خود را در حراست و پاسداري از انقلاب مي ديد به صف پاسداران نظام پيوست . وي از اولين اعضاي سپاه پاسداران ناحيه ي دشتستان محسوب مي شد .

به خدمت در سپاه و ميدان نبرد با مزدوران بعثي عشق مي ورزيد . شور و هيجان در دلش بود كه آرامش را از او سلب كرده بود و در تاريخ هشتم خردادماه سال شصت با عده اي از برادران پاسدار به جبهه ي آبادان اعزام شد و در خط مقدم جبهه قرار گرفت .

---

شهيد غلامحسين تفضل نيا در روستاي مزارعي چشم به جهان گشود خانواده وي محروم و مستضعف بودند پدرش كشاورز بود و شهيد همراه با پدرش به شغل كشاورزي و چوپاني پرداخت و به پدر پيرش كمك مي كرد وي بعد از مدتي به سربازي اعزام شدو بعد از خدمت به كويت عازم شد و چند سالي در آنجا بود و بعد از برگشتن از آنجا تشكيل خانواده داد و در شركت امتي بوشهر مشغول به كار شد وي با شروع انقلاب اسلامي همراه با برادران فعاليت مي كردند با تشكيل سپاه پاسداران شهيد به جمع برادران پاسدار پيوست و با شروع جنگ تحميلي چون هدف ايشان خدمت به اسلام وجامعه اسلامي بود ايشان همراه با ديگر برادران عازم جبهه نبرد حق عليه باطل گرديد كه بعد از 2 ماه نبرد سرانجام به درجه رفيع شهادت نايل گرديد .