شهيد حسين اكبرپا در سال 1339در خانه اي فقير ولي مذهبي و با تقوا در روستاي گورك دژگاه از توابع شهرستان تنگستان ديده به جهان گشود . وي فرزند بزرگ خانواده و چشم خانواده به بالندگی او تا رشد یابد و باری را از دوش خانواده بردارد او روحی لطیف و آرام داشته گویا خانواده و محیط مجالی برای جبران عشق او که (من ماهی نهنگم و عمّانم آرزوست) در دامان مادری با ایمان و دلسوز پرورش می یافت و شیر عشق و جوانمردی را از جان همین مادر می نوشید تا پس از روزگاری سربلندی و سرافرازی را به مادر و خانواده هدیه نماید. رشدو بالندگی او با عشق او به قرآن، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) همراه بود. شهيد پس از گذراندن دوره طفوليت و كودكي خود در سن 6 سالگي وارد دبستان درهمان روستاي خود گرديد ولی پیش از آن قرآن را خوانده بود او کودکی دبستانی به شمار می رفت اما قرآن خواندن او با صدای دلنشین موجب گردید تا معلمانش او را به قرآن دعوت نمایندو خودشان نیز با علاقه بسیار به قرآن خواندنش گوش دهند. دوران ابتدایی را که با موفقیت در تمام سال های تحصیل همراه بود، در دبستان روستای گورک سلیمانی به پایان رساند شهيد براي ادامه تحصيل روانه شهرستان بوشهر شد و در آن شهرستان مشغول تحصيل گردید و مدارك سوم راهنمایي خود را در آنجا كسب نمود. شهيد بعلت مشكلات خانوادگي ديگر نتوانست ادامه تحصيل دهد و در اين مدت به كار اشتغال ورزيد . شهيد پس از چند سال كار كردن دوباره در سال 1356 دردبيرستان طالقاني شهرستان بوشهر شروع به درس خواندن نمود اين علاقه شديد او به درس همه را به تعجب وا مي داشت .  و سوالاتي را براي برادران همكلاسيش مطرح مي نمود او در بين همكلاسي هايش نمونه و داراي اخلاقي برجسته بود شهيد مدارك فارغ التحصيل خود را در سال 1359 كسب كرد . شهيد در سال 1357 درجريانات انقلاب اسلامي فعاليت به سزایي داشت و براي اينكه وظيفه خود را بيشتر به اسلام و انقلاب انجام دهد عازم سربازي شد و به نداي هل من ناصر ينصرني امام خويش لبيك گفت . شهيد پس از فراگيري آموزش  هاي اوليه به درخواست خود عازم جبهه هاي نبرد حق عليه باطل شد و مدت 11 ماه پياپي با مزدوران دست نشانده آمريكا جنگيد و در چندين حمله به خصوص در حمله فتح بستان ، تپه الله اكبر سهم بسزایي داشت وي چون در اين مدت داراي عملکردي بسيار عالي شده بود از اين رو علاوه بر اينكه خود خدمه تانك بود در ستاد تبلغيات جبهه جنگ شركت نموده و دين خود را بيشتر ادا نمود . شهيد هر وقت از جبهه بر مي گشت با آن روحيه والایي كه داشت به تمام اهالي روستا و ديگر برادران و خواهران روحيه مي داد و مي گفت شما مرحله اول جنگ را درنظر داشته باشيد و در همه اوقات بخصوص در موقع نماز خواندن امام را دعا كنيد و توصيه مي نمود برادران را دعا به جان امام .

حسين دوشا دوش برادران رزمنده و سلحشور جنگيد تا اينكه در 28 بهمن 1360 در تنگه چزابه شهيد و به لقاالله پيوست .

 

 

يادش گرامي , راهش پر رهرو باد