سرباز فداکار اسلام، شهید احمد اندرز، در سال ۱۳۴۴ در خانواده ای مذهبی در بردستان، دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان شهید چمران بردستان با موفقیت پشت سر گذاشت، بدون اینکه دوره راهنمایی را به اتمام برساند، به دلیل مشکلات مالی و تنگاهای اقتصادی، تحصیل را رها کرده و به امر مقدس کار و دستگیری از پدر خویش پرداخت، و در این امر همیشه و در همه حال یار و یاور خانواده بود تا بار سنگین زندگی خانوادگی را به تنهایی به دوش بکشد و در این راستا، غیرتمندانه کار و تلاش را جهت رفاه خویش رها نکرده، بلکه در اوج سخاوت خویش را در مرارت انداخت تا دیگر اعضای خانواده آسوده باشند.

از نظر سجایای اخلاقی زبان زد همگان بود و هر چه زندگی را بیشتر تجربه می کرد، برخورد او نیز با مردم صمیمانه تر می شد. همزمان با اوج گیری انقلاب اسلامی مردم ایران، دوشادوش اهالی و مردم زادگاهش، در تمامی فعالیت های مذهبی و انقلابی حضوری فعال داشت. از آنجا که به خاندان عصمت و طهارت و به ویژه سید و سالار شهیدان، حسین بن علی (ع) عشق می ورزید، همه ساله در مراسم سوگواری محرم و صفر، حضوری فعال داشت و در صفوف سینه زنی ارادت خود را نسبت به اهل بیت پیامبر (ص) مخلصانه ابراز می داشت.

در اسفندماه سال ۱۳۶۳ به خدمت مقدس سربازی اعزام شد و پس از سپری کردن دوره آموزشی، بقیه دوران خدمت را در لشکر ۶۴ ارومیه گذرانید و از آنجا که دفاع از اسلام و میهن اسلامی را وطیفه ی خود می دانست، به عضویت گردان تکاوری در منطقه عملیاتی پیران شهر درآمد و در حالی که ۱۴ ماه از دوران خدمت مقدس سربازی خود را سپری نموده بود در تاریخ ۲۴/۲/۱۳۶۵ در منطقه حاج عمران به درجه رفیع شهادت نائل آمد و جسد مطهرش به مدت ۸ سال در تپه های غرب ایران مفقود بود تا اینکه در تاریخ ۲۱/۱۰/۱۳۷۲ در گلزار بردستان در جوار دیگر شهدا و مجاهدان راه حق و حقیقت به خاک سپرده شد.