ويژگيهاي شهيد از زبان والدين شهيد

هميشه آرزو داشتم كه خداوند فرزندي سالم به من عطا كند تا بتواند در آينده فردي مفيد براي جامعه باشد روز تولد او مصادف با روز جمعه بود . قبل از تولد سعي مي كردم كه آرامش خود را حفظ كنم ، غذاهايي كه از دست رنج شوهرم بود استفاده نمايم تا اينكه خداوند فرزند پسري به ما عطا نمود پدرش با توجه به عشق و علاقه اي كه به ائمه اطهار خصوصاً اميرالمومنين داشت اسم او را مهر علي گذاشت واقعاً مهر علي در دل او جا گرفته بود از كودكي علاقه خاصي به امامان و اهل بيت آنها داشت در مجالس روضه خواني با اشك چشم او را نوازش دادم ، بسيار شوخ طبع و سرحال بود ، به ما احترام مي گذاشت و مردم را بزرگ مي پنداشت به كوچكترها و بزرگترها سلام مي كرد در كودكي به او نماز آموختيم ، با اصول و فروع دين آشنا شد . چون وضع اقتصادي ما خوب نبود روزها پس از پايان درس و كلاس در كارهاي كشاورزي به ما كمك مي كرد تا اينكه بعداً مدرسه را صرفاً جهت فقر مالي رها نمود . بچه دوست داشتني بود همه به او احترام مي گذاشتند . از وقتي كه خود را شناخت نسبت به انجام فرائض ديني كوشا بود نمازش را به موقع و به جماعت مي خواند در انجام واجبات كوشا بود هميشه در حال راز و نياز با خدا بود . پيوسته ذكر فاطمه زهرا (س) بر زبان داشت . زندگي ساده اي داشت

به فقرا و مستمندان كمك مي كرد . شهادت او تأثير زيادي بر روي ما گذاشت چون بزرگ خانواده بود به پدر و مادرش و برادران و خواهرانش خيلي احترام مي گذاشت .

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

ويژگيهاي شهيد از زبان برادران و خواهران شهيد

از زبان نوجواني شخصيت او مانند يك انسان كامل بود كه مدام با خداوند در راز و نياز بود نمازش را بسيار متين و با حوصله مي خواند زياد دعا مي كرد . رفتارش با پدر و مادر و ما بسيار متفاوت بود به همه احترام مي گذاشت در كارهاي خانه به همه كمك مي كرد اكثر اوقات نمازش را به جماعت و در مسجد به جا مي آورد و ما نيز توصيه مي كرد كه مسجد را آباد كنيم و نماز خود را به جماعت در آنجا بخوانيم از خانواده هاي مستمندان ديدن مي كرد و تا آنجا كه در توان داشت به آنان كمك مي كرد روح بلندي داشت كه كره خاكي واقعاً براي او تنگ بود بيشتر شبها براي راز و نياز با خدا بلند مي شد و تا دير وقت نمي خوابيد . گاهي نشد كه صدايش را بلند كند آهسته و آرام صحبت مي كرد در جبهه فردي جسور و بي باك بود پيرو امام و ولايت بود روحانيت را رمز موفقيت انقلاب مي دانست . اسلام بدون روحانيت را بي محتوا مي پنداشت زمانيكه در جبهه بود در نامه هايش ما را به تقوي و صبر در برابر مشكلات سفارش مي كرد بارها عنوان مي كرد كه اگر شهيد شدم ناراحت نباشيد فكر كنيد كه جوان خود را در راه امام حسين و اسلام داده ايد و به ياد مصائب امام حسين (ع) و حضرت زينب باشيد خواهرانم با حجاب خود ادامه دهنده راهم باشند و برادرانم با حضور در جبهه بر عليه كفر و الحاد مبارزه كنند.

خاطره اي كه بعد از شهادتش تعريف كرده اند اين است كه در زمان پاتك دشمن مهمات سنگر آنها كم مي شود او با رشادت از سنگر بيرون مي آيد و بطرف انبار مهمات مي رود مقداري مهمات بر مي دارد تا به رزمندگان برساند در برگشت و نزديكي سنگر خمپاره به او اصابت مي كند و به لقاء الله مي پيوندد .