زندیگنامه شهید

شهيد راه حق علي زالي در  سال  1327 در روستاي زيارت ساحلي از  توابع شهرستان دشتي درخانواده اي مذهبي و متدين  پا  به عرصه ي هستي نهاد  تا ايران اسلامي شاهد افتخار آفريني اين قهرمانان هميشه جاويد باشد .

وي دوران كودكي را دردامان مادري با ايمان و مومن گذرانيد كه باعث شد وي نيزفردي مذهبي وانقلابي بار آيد . ايشان در سن 6سالگي به مكتب خانه روستا رفت و به فراگيري كتاب آسماني قرآن پرداخت و از همان  دوران كه  در مسجدفراگيري قرآن را آغاز نمود انس والفتي زايد الوصف با مسجد ومسجديان پيدا كرد و باعشق  به  امام حسين (ع)  در مراسمات دهه  محرم  و صفر حضور فعالي داشت و موجب گرديد كه از همان زمان  با  واژه  شهيد  و شهادت  آشنا گردد كه در نهايت باعث شد تا مشتاقانه جان خود را فداي اسلام وانقلاب كند .

شهيد بزرگوار در زادگاهش بيشتر  به  كارهاي كشاورزي  و مخصوصا  صيادي مي پرداخت  و گاهي  با دوستانش تا  صبح  جهت  امرار معاش در دريا   مي ماندند تا صيدي حاصل كنند و با دست پر به خانه برگردند .

ازدواج وي با دخترخاله اش او وارد مرحله ي جديدي از زندگي كرد  ايشان در ابتدا راننده بود ، پس از مدتي اين كار  را  رها  كرده  و  جهت   امرار معاش  چند  سالي به كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس سفر مي نمود  .  ايشان نسبت به كار و فعاليت بسيار حساس بودند وهيچ وقت  از كار و كوشش  دست نمي كشيدند . وحاصل ازدواج وي دودختر شد. فرزندان پس از مدتي كه پدرشان را  از دست مي دهند  مسئوليت  تربيت و پرورش آنها  در نبود پدر  بر دوش مادرشان  نهاده شد .

شهيد  با  شروع  جنگ تحميلي در  اداره  شيلات  استان  بوشهر انجام وظيفه نمود  كه  با نداي دلنشين حضرت امام (ره) ، خود را  آماده  نبرد  و دفاع در برابر يزيديان روزگار كرد  و به بسيج سپاه ناحيه دشتي مراجعه نمود تا بتواند  به  نداي  امام لبيك بگويد  .  ايشان  با عضو شدن در بسيج  ،  عاشقانه به سوي جبهه هاي نبرد رهسپار گشتند .

وي در جبهه به عنوان تك تيرانداز درمناطق عملياتي خيبر و در جزيره مجنون مشغول بودند  و در همان منطقه  به درجه  رفيع  شهادت  نائل آمدند  و پيكر مطهرش پس از 15 سال درتاريخ  11/4/76 به ميهن اسلامي  با  سرافرازي بازگشت .

 

پدر شهيد كرم نام دارد كه  از مردان زحمت كش روستايش بوده است . وي در دوران جواني جهت امرار معاش خود وخانواده به كشورهاي حوزه خليج فارس (كويت) سفر مي كرده  و بعد از مدتي به ايران باز گشته  و به كار كشاورزي  و دامداري پرداخته ومدتي هم در باغداري فعاليت نموده است .

مادر اين شهيد  والامقام  ملكي  نام دارد وي زني با تقوا وباايمان است وهمين ايمان وتقوي وي بود كه توانست فرزندي را تربيت كند كه جزو رهروان راه  حضرت  امام حسين (ع) باشد  و خداوند  را سپاس مي گويد  كه  فرزندي شايسته را پرورش داده است .

ايشان داراي ايماني مستحكم وپايبند به دين مبين اسلام بودند اخلاق و رفتار وي درروستا مثال زدني بود . سعي وتلاش مي كرد  تامشكلات مردم را به هر نحو حل نمايد تا سختي بر همسايگان و اقوام چيره نگردد.

وي عاشق حضرت امام (ره ) وولايت بود واين عشق  وعلاقه تا حدي بود  كه  هميشه  يك  قطعه  عكس  از حضرت امام (ره)  به  همراه داشت  و با  اوج گيري   نهضت  انسان ساز  اسلامي  به  رهبري  امام  امت  همراه  با  ديگر مردم قهرمان  ايران عليه رژيم ستم شاهي به پا  خواست  تا  انقلاب  اسلامي  به پيروزي رسيد .

ايشان درمراسمات و ايام محرم و صفردر مساجد وحسينيه ها حضوري فعال  داشت  و با  سينه زني و زنجير زني  ارادت  خالصانه  خود  را  نسبت  به  اهل بيت  نشان مي داد و از اين طريق  بود كه عاشق جبهه و شهادت شد.

با وجود اينكه وي داراي زن وفرزند بود ودر اداره شيلات كار مي كرد به خود اجازه ماندن در خانه را نداد زيرا جواناني را مشاهده مي كرد كه صف به صف ايستاده اند تا از اسلام  و ميهن دفاع كنند او نيز خود را آماده نبردي جانانه كرد  و زن و فرزند خود را  به خدا سپرد  و بر او توكل كرد  وبه صف بسيجيان و رزمندگان  و حاميان  ولايت و انقلاب  پيوست تا  بتواند با  تقديم  جان خود اسلام  و انقلاب را  زنده نگه دارد .

اودر حالي كه كارمند بود و زندگي سراسر آسايش و آرامي داشت ولي دروني جوشان وخروشان براي دفاع از ناموس و اسلام داشتند و همه اينها را به خاطرعشق به مولايش سيدالشهدا رها كرد  . و چه سخت است رها  كردن ا ين  عزيزان و سخت تر از آ ن اينست كه فرداي قيامت شرمنده  باشد كه او نيز خود را از اين شرمندگي رهايي بخشيد  و آماده نبرد شد .

وي قرآن را از دوران كودكي فرا گرفت  و از همان دوران انس و الفتي فراوان  با قرآن داشت و مرتب قرآن را تلاوت  مي نمود  و لحظه اي  از فرامين قرآن شانه خالي نمي كرد  و هميشه  در اول صبح  كه مي خواست  دنبال كار و كوشش  برود  ،  قرآن را باز مي نمود  و آياتي چند از آن تلاوت مي كرد و بعد با توكل  برخداوند متعال پا به بيرون از خانه مي گذاشت .

ايشان واجبات خود از قبيل  نماز  و روزه حتي در سخت ترين شرايط رها  نمي كردند  و پايبند  به اسلام  و قرآن  و ولايت  بودند  . او كه شهادت را مايه  سعادت  خود  مي دانست  دست  از جهاد  در  راه خدا نكشيد تا اينكه به آرزوي ديرينه اش كه بسياري آرزوي  آنرا دارند ، يعني شهادت رسيد