در تیرماه گرم،تابستان سال 1356 در خانواده مذهبی شاهینی در روستای تل سرکوه از توابع شهرستان دشتستان از استان بوشهر،فرزندی به دنیا آمد که او را داریوش نام نهادند.کسی که از زمان تولد نشانه هایی از تواضع،متانت و صداقت را به همراه خود داشت.
شهید مهندس داریوش شاهینی در دوران طفولیت خود از هوش و ذکاوت خاصی برخوردار بودبه گونه ای که هر مستمع را جذب سخنان خود می نمود.در زمان نوجوانی با آشنایی با احکام شرع و به پا داشتن نماز و روزه به دوستان و اطرفیان خود درس اخلاص و پاکی می داد.در سال 62 با ورود به دبستان ابن سینا شهر برازجان دوران تحصیل خود را آغاز نمود.وی در این دوران از چنان استعداد ذاتی برخوردار بود که همه مسایل را به خوبی درک و می آموخت،که به گفته معلمانش خیلی از مسایلی را که همسالان او قادر به درک آن نبودند به خوبی درک و تحلیل می نمود.در سال 64 وارد دبستان شهید مهدی محمدی در برازجان گردید و دوران ابتدایی را در همانجا به اتمام رساند.وی در سرتاسر دوران تحصیل خود در تمام مسائل تحصیلی – فرهنگی – علمی و ورزشی جزو نفرات برتر شهرستان و استان بود و همیشه برای مدرسه خود کسب مقام می نمود.در سال 66 با ورود به مدرسه نمونه دولتی باقرالعلوم دوران راهنمایی تحصیلات خود را آغاز نمود ولی بدلیل مسافت راه از خانه مجبور به ادامه تحصیل در مدرسه راهنمایی شهید نواب صفوی گردید.در طول دوران راهنمایی با شرکت در مسابقات گوناگون قرآن نهج البلاغه-کتابخوانی-اذان-قوای جسمانی و ورزش و علمی موفق به کسب درجه ممتازی در سطح شهرستان و استان گردید.در سال 69 وارد دبیرستان امام خمینی برازجان گردید.
شهید مهندس داریوش شاهینی در تمام طول دوران تحصیل خود از ابتدایی تا دبیرستان جهت رفع نیازهای مادی و تحصیلی خود مجبور به کار بود و با انجام دستفروشی-میوه فروشی-کارگری و کارهای از این قبیل هزینه ی دوران تحصیل خود را مهیا می نمود.وی با سن کم خود علاقه ی وافری به انجام فعالیت های مذهبی-عبادی-اجتماعی و سیاسی داشت و با شرکت در مراسمات مذهبی-انقلابی، دین خود را به انقلاب و شهدای انقلاب اداء می نمود.وی عاشق بنیانگذار کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) بود.در سال 68 پس از شنیدن خبر درگذشت معمار کبیر انقلاب امام خمینی (ره) در حالی که در بازار دست فروشان برازجان در شدت گرمای تابستان مشغول به کار بود با پای پیاده حدود سه کیلومتر را تا خانه گریان دوید.او عاشق انقلاب و ارزشهای انقلاب و مدافع حریم ولایت بود.شهید مهندس داریوش شاهینی در طول دوران دبیرستان از چنان هوش و ذکاوتی در مدرسه برخوردار بود که دبیران همیشه و در جمع دانش آموزان بارها آن را اعلام می نمودند.وی این دوران هم تا سال 74 با درجه ممتازی به پایان رساند و در سال 74 در رشته مهندسی وارد دانشگاه شیراز گردید.وی در دوران دانشجویی خود علاوه بر ممتاز بودن در دروس دانشگاهی تلاش وافری در جهت حل مشکلات فرهنگی-علمی و رفاهی دانشجویان از خود نشان داد.وی رئیس شورای صنفی دانشجویان-دبیر جامعه اسلامی دانشگاه -عضو معتمد گزینش –عضو شورای فرهنگی-عضو نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری-رئیس شورای اسلامی دانشگاه شیراز شد.در سال 79 با درجه ممتازی از دانشگاه شیراز فارغ التحصیل و همزمان عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی دانشجویان سراسر کشور گردید.و پس از اثبات لیاقت خود به عنوان دبیر اجرایی جامعه اسلامی دانشجویان کشور انتخاب گردید.در طول این دوران و با شرکت در محافل علمی-فرهنگی و سیاسی کشور و اثبات خود به عنوان فردی مدیر مدبر و لایق وارد صدا و سیمای جمهوری اسلامی و در تهران مشغول به خدمت گردید.وی با سنرانی های خود و عنوان اینکه انقلابی که با خون هزارن شهید به بار نشسته بالاخره به دست صاحب اصلی آن حضرت ولی عصر (عج) به دفاع از انقلاب و آرمان های آن می پرداخت. وی در طول دوران خدمت خود با تنظیم برنامه ها به دفاع از حقوق شهروندان می پرداخت.پس از زلزله بم به گفته همکارانش برنامه ای ساخت که باعث توجه جدی مسئولان به این دیار گردید.وی مدیر روابط عمومی سازمان آگهی بازرگانی صدا و سیم-مفسر خبر واحد مرکزی خبر-مسئول گروه سیاست خارجی واحد پردازش و تحلیل اخبار سیاسی-مسئول گفتگوی ویژه خبری شبکه دو سیما-مدیر گروه اجتماعی واحد مرکزی خبر در سازمان صدا و سیمای کشور در طول خدمت خود انجام وظیفه نمود.به گفته همکارانش، شهید با کمی سن از چنان لیاقت-مدیریت-تدبیر و وظیفه شناسی برخوردار بود که تحسین همه را بر انگیخته بود و در محیط کار از چنان جدیت برخوردار بود که تمام مسائل را به خوبی و به نحو احسن انجام می داد و بارها مورد تقدیر و تحسین رئیس وقت سازمان صدا و سیما دکتر علی لاریجانی قرار گرفت.وی در طول خدمت خود عاشق و مدافع حریم ولایت و مظلومان و محرومان بود و در حمایت از آنان لحظه ای درنگ نمی نمود.وی وظیفه شناس و مسئولیت پذیر و دارای شعور بالای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی بود.شخصیتی که با کمی سن خدمات ارزنده ای به جامعه صدا و سیما و فرهنگی و علمی کشور نمود.سرانجام در 15 آذر ماه سال 1384 به هنگام عزیمت به منطقه عملیاتی مانور عاشقان ولایت در سانحه هوایی پس از سوختن در آتش عشق به ارزشها و آرمانهای اصیل انقلاب به درجه رفیع شهادت نایل گردید.