شهیدم من شهیدم من بکام خود رسیدم من
اینجانب یوسف زینبی امروز که مورخ ۸/۸ /۱۳۶۰اعزام به جبهه حق بر باطل میشوم کسی نیست که مرا مجبور کرده باشد که بروم جبهه، بلکه بخود اجازه نمیدهم که دشمن به خاک میهن اسلامی تجاوز کرده باشد، ولی ما دست بر روی دست بگذاریم و تماشا کنیم.

بنده از بهشتی‌ها، رجائی‌ها و باهنر‌ها بهتر نیستم و خون من از خون جوانان بهتر نیست، چون اسلام چیزی است که به خون ما احتیاج دارد باید خون ریخت تا درخت اسلام سبز و خرم بماند.
وصیت من به پدر و مادر این است که ناراحن نباشد. هر چند دوری من برای شما ناراحت کننده است، ولی باید چه کرد، چون پای اسلام در کار است نمیشود نشست و تماشا کرد.
وصیت بعدی من این است:همسرم زینب وار باشد و صبر و استقامت داشته باشد و فرزندم را اسلامی تربیت کند.
مبادا آن‌ها در نبودن من غم وغصه بخورند. دخترم را هم تربیت اسلامی بدهید. تمام اقوام و خویشان مرا حلال کنید.
وصیت بعدی من به امت ایران این است که امام را تنها نگذارید، که ایشان وارث حسینند.
این وصیت نامه سرقبرم و در مجلس فاتحه بخوانید
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند؟
فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟
دیوانه کنی هر دو جهانش بدهی
دیوانۀ تو هر دو جهان را چه کند؟