زندیگنامه شهید

شهيدحبيب حاجي زاده فرزند عباس در سال 1349 در روستاي زيارت ساحلي ديده به جهان گشود . وي از خانواده اي متدين  ،  مومن و مردم دوست بود . شغل پدرايشان دعانويسي بود بطوريكه ازخواهران شهيد شنيده مي شد كه خود او در متن زندگينامه اي كه نوشته بود به اين عنوان اشاره كرده بود كه پدرم دعانويس بود و ما از خط و قلم ايشان زندگي را مي گذرانديم .

وي در سن 6 سالگي  به  مدرسه رفت تا  كسب علم  و دانش  كند  و دوران ابتدايي را در مدرسه  امام مهدي روستاي زيارت به پايان رساند  .  سپس  براي ادامه تحصيل  ،  مقطع راهنمايي  را  در  مدرسه  راهنمايي  كردوان  سفلي  گذراند .

در طول دوران تحصيل دانش آموزي متين  و درس خوان بود و با همه مهربان بود وهمچنين درخانه نيز داراي اخلاقي نيكو وپسنديده بودند بطوري كه پدرش چندين سال مريض وخانه نشين بود و قدرت راه رفتن نداشت  ، وي در تمام كارها به او كمك مي نمود و واقعا حق پدري را  به درستي به جاي آورد .

ايشان ثابت نمودند كه شهادت لايق  و زيبنده وي  بوده  است چرا  كه هميشه با خدا بود وذكرخدا را هيچ وقت  فراموش نمي كرد و از همان  سن 13 سالگي نماز خواندن و روزه گرفتن  را  شروع كرد  .  و اعتقاد خاصي نسبت  به اهل بيت عصمت  و طهارت داشت  و به گفته  بازماندگان  اين شهيد  ،  هميشه اشعار و نوشته هايي كه مربوط به محرم وصفر ويا بطور كلي مربوط به اهل بيت مي شد جمع آوري مي كرد . به قرآن علاقه وافري داشت بطوري كه در كودكي قرآن را نزد پدرش ياد گرفت و با  قرآن مانوس گشت  و  در زمينه هاي  قرآني  و اسلامي مطالعات  زيادي  داشت. به طوري كه در كودكي قرآن را نزد پدرش فرا گرفت و با قرآن مأنوس گشت و در زمينه هاي قرآني و اسلامي مطالعات زيادي داشت .

زماني كه مادر ايشان در قيد حيات بودند  ،  تعريف  مي كردند  كه  او مي گفت : حبيب علاقه زيادي  به جبهه نشان مي داد اما من مخالف  اين  قضيه بودم و او چندين  بار اين  مساله  را  تكرار كرده  بود ولي هر بار از طرف من با مخالفت روبرو مي شد و اين عشق وعلاقه ايشان  به شهادت بود كه اصرار هاي  وي مرا قانع كرد وهرباركه مانع مي شدم از اوچنين جوابي مي شنيدم كه مگرمن ازجوانهاي مردم بهترم ويا خون من رنگين تر ازخون آنهاست تا اينكه بلاخره او با چندتن ازدوستانش ، داوطلبانه از طرف بسيج عازم جبهه حق عليه  باطل  شد تا  اينكه  در تاريخ  29/5/62  در جبهه  زبيدات  به  درجه  رفيع  شهادت  نائل آمدند .

پدر شهيد عباس نام دارد  .  وي قبل  از تولد  شهيد به مدت يكسال در كشور عراق  و در  كربلاي  معلي  سكونت داشت و بعد  از  مدتي  به  ايران  اسلامي بازگشت  . وي  دعانويسي  ماهر بود  كه  اهل  خانه  از  اين  راه  امرار  معاش     مي كردند  .  اهالي  روستاي  زيارت ساحلي  از دعاي اين مرد شريف بهره مند بودند . ايشان سالهاي سال موذن يكي از مساجد روستاي خود  بود . مادر شهيد زينب نام دارد كه  از زنان با ايمان و متدين مي باشد .

شهيد حبيب حاجي زاده داراي اخلاقي  وارسته بود و در انجام فرائض ديني و واجبات كوتاهي نمي كردند ونسبت به آنها بسيار ارزش قائل بودند . در طول زندگي ، خداوند را فراموش نمي كردند و هميشه دركارهايش نام خداوند را زمزمه مي كردند .

وي در سنين پايين  واجبات  خود مثل  نماز و روزه گرفتن  را  شروع كردند و نسبت به اهل بيت عصمت وطهارت بخصوص سرور  و سالار شهيدان ارادتي خالصانه داشتند  . وي قرآن را با علاقه تلاوت مي كردند . و به پدر بيمار خود بسيار كمك كرد  وحق فرزند  بر پدر را  به خوبي  بجاي  آورد  موقعي كه پدرش خانه نشين بودند وقدرت و توانايي راه رفتن را نداشتند  او تمام كارهاي پدر از قبيل جابجا كردن وي و در انجام فرائض ديني او را ياري مي نمودند .

ايشان با وجود اينكه علاقه وافري به جبهه نشان مي دادند ازسوي مادر خود با مخالفت روبرو مي شد وجوان رعناي مادر درجواب مي گفت مگر خون من از خون ديگر جوانان رنگين تر است يا  از آنها بهتر هستم .

او موقع رفتن به جبهه خيلي خوشحال بود  و به صورت  داوطلبانه  از سوي  بسيج  به  جبهه حق عليه  باطل  اعزام  شدند  تا با نثار جان و خون خود انقلاب و اسلام را زنده نگه دارد .

ايشان براي اينكه در راه خدا به فيض شهادت نائل  آيد بارها دست  به دعا برداشته بود و از خداوند بزرگ درخواست شهادت نموده بود و خداوند نيز دعاي  وي  را  استجابت نمود  و او را در صفوف  شهيدان  قرار داد  .  پاكي  و اخلاص اين جوان بود كه خداوند ايشان را  مورد رحمت خود قرار داد  و  وي  را مقامي عطا فرمود كه هر كسي آرزوي چنين مقامي را دارد  .  اميدواريم كه ما  از ادامه دهندگان راه آنها باشيم .