پیرمردی گوشی را برداشت و بعد از یكی، دو سرفه گفت:«بهشت زهرا بفرمایید». بله، شماره اشتباه افتاده بود راستش من قصد اذیت كردن نداشتم اما نمی دانم چی شد كه به یك دفعه یاد خوشمزگی بچه های جبهه افتادم و با خود گفتم بگذار یك خرده سر به سر پیرمرد بگذارم. گفتم:«شهیدان زنده اند؟» با تعجب پرسید:«یعنی چه؟ معلومه كه شهیدان زنده اند، بر منكرش لعنت». گفتم:«پس لطفاً وصل كنید قطعه بیست و سه».