در جبهه كردستان بودیم. هر چه به سنگرهای خاكی آر.پی.جی را باز می كردند و نایلونی حاوی بنزین درون كلاهك می گذاشتند و سپس شلیك می كردند.این روش باعث می شد سنگرهای خاكی به آتش كشیده شوند؛ سنگرهایی با حدقل دومتر پی در عمق زمین كه با استفاده از تیر آهن مثل خانه ساخته شده بود و از حیث مهندسی سازه ، استانداردهای لازم در آن وجود داشت. به همین دلیل وقتی آر.پی.جی به آن اصابت می كرد، كمتر آسیب می دید . با اضافه كردن بنزین به آر.پی.جی به خاطر ایجاد حریق ، وسایل و آشخاص موجود در سنگر غافل گیر می شدند.