ساخت و استفاده از سلاح های دستساز، بسته به شرایط زمانی و مكانی و نوع وسایل در دسترس بچه ها متفاوت بود١. كم و كاستی های سلاح و مهمات یكی از شرایطی بود كه بچه ها را به حسن ابتكاروا می داشت از آن پس بود كه بعضی از سلاح های احتراقی و انفجاری ساخته می شد٢. صرفه جویی در استفاده از مهمات موجود نیز یكی دیرگ از دلایل امر بود٣. حسن استفاده از ابزار آلات مهمات و دریغ نكردن حتی یك شعلۀ آتش از دشمن! ٤. احتیاج نیروها در مواقع خاص به اشكال جدید جنگ افزار كه طراحی و ساخت آن مسبوق به سابقه نبود و ابتكار عمل در ضربه زدن به دشمن به نحوی كه سهمگین تر از قدرت تخریبی سلاح های موجود با برد كم باشد و نیز ایجاد دلهره و تشویش در میان افراد آنها در به كارگیری سلاح هایی كه برایشان ناشناخته بود و طرح و تصمیمات جنگی آن ها را تحت الشعاع قرار می داد. از سلاح های دست ساز می توان به استفاده از بنزین و نفت و مواد مشابه برای ایجاد آتش سوزی و انفجار اشاره كرد. ساخت سلاحهای انفجاری با استفاده از خرج و بدنۀ سلاح های موجود صورت می گرفت. ساختن سلاح های با بُرد بیش تر و قدرت انفجاری بالاتر با تغییر و تلفیق سلاح های موجود و نیز جاسازی انواع خرج ها و مواد منفجره و محترقه در وسایل مختلف مثل بشكه و پلاستیك قوطی و ... و تبدیل آن به انواع بمب ها با قدرت های تخریبی متفاوت . همچنین ابزار پرتاب نارنجك و خمپاره با بُرد بیشتر یا جای گزینی در نبود آن ابزار و استفاده از حیوانات سمی مثل مار و عقرب و رتیل برای فلج كردن توان رژیم قوای بعثی.