وقتی آتش دشمن آب را به تلاطم می انداخت و احتمال پرت شدن از قایق زیاد بود، سكان دارها دست راست خود را با طناب یا چفیه محكم به دستۀ هدایت كنندۀ موتور قایق می بستند تا موقع اصابت خمپاره و ایجاد انفجار در اطراف قایق و نیز هراس ناشی از عبور سریع دو قایق از كنار هم درون آب نیفتند.