برای تسهیل تحرك و جا به جایی و انتقال پیام و تشخیص نیروهای خودی از دشمن و نیز دست یابی به مكان ها و محورهای خاص در اسرع وقت و رد گم كردن بر شنودهای احتمالی عراقی ها ازشیوه های گوناگونی برای شناسایی یكدیگر استفاده می شد. فرستادن علایم با صدا و صوت خاص انسان یا حیوانات، ایجاد نور و آتش، علامت گذاری با ابزار و وسایل خاص، به كار بردن اسامی خاص مشهور و معمول بین نیروها برای القای موضوع، توسل به زبان های محلی یا ابتكاری به جای كد و رمز برای حفظ پیام ها ازشنود دشمن از زمرۀ آن ها بود.