در جبهۀ سومار با بچه ها لاك پشت می گرفتیم و به آن ها چراغ قوه می بستیم و آن ها را داخل كانال و نزدیك خط رها می كردیم و خودمان عقب برمی گشتیم. نور چراغ قوه كه به چشم عراقی ها می خورد شروع به گلوله باران می كردند و به طور متوسط از نیم ساعت تا یك ساعت این كار را ادامه می دادند تا چراغ خاموش می شد و این حیلۀ همیشگی ما برای اتلاف مهمات دشمن بود.