كوشش هایی كه به منظور تهویۀ مطبوع و تولید سرما و كاهش برودت هوا درجبهه صورت می گرفت، به جهت ابتدایی بودن ابزار كار و ظرفیت بالای رزمندگان در سازگاری با محیط عمدتاً در حدكاهش جزیی درجۀ حرارت هوا و افزایش برودت آن بود. پایین آوردن دمای هوای سنگر یا چادر خنك نگه داشتن مواد غذایی و آب آشامیدنی و یخ مصرفی و حفظ آن از تلاشی از جملۀ این تلاش ها بود.
از گونی های سنگر سازی و ظروف بیست لیتری پلاستیك (دبه) و جعبه های مهمات و نی و علف هرز، كه به وفور در بعضی مناطق وجود داشت، كولر و از باد حاصل از پروانه وسایل نقلیۀ اسقاطی و مقواهای ضخیم و چوب الوار پنكه می ساختندراه نفوذگرما به آب آشامیدنی ، یخ مصرفی و مواد غذایی را با قرار دادن آن ها دردل خاك و ایجاد پوشش های اضافی سد می كردند و به این وسیله شرایط زندگی در جنگ را در حد مطلوب فراهم می ساختند.