هر چه می گفتی چیز دیگری جواب می داد. غیر ممكن بود مثل همه صریح و ساده و همه فهم حرف بزند. دلش می خواست در كنار جواب سؤال، نكته گویی و هنرنمایی كند. بعضی هم البته خرده می گرفتند و به او می گفتند:«یك پله بیا پایین بهتر ببینیمت». یا «لیسانس به بالا حرف می زنی» و مثل این حرف ها. بعد از عملیات بود، سراغ یكی از دوستان را از او گفتم چون خیلی احتمال می دادم مجروح شده باشد؛ پرسیدم:« فلانی(اسم شخص) كجاست؟» گفت:«بردنش هوالشافی». شستم خبردار شد كه چیزیش شده و بردنش بیمارستان. بعد پرسیدم :«حال و روزش چطوره؟» گفت:«هوالباقی»