بعضی كه برای خواندن نماز شب بیدار می شدند، برای جلوگیری از بیدارشدن سایرین و لو نرفتن قضیه باید از گوشۀ چادر خیلی ماهرانه پاورچین پاورچین و آهسته بیرون می رفتند. روش من این بود كه یك طناب به صورت حلقوی روی زمین پهن می كردم و سر آن را به جایی از اعضای بدنم مثل دست و پا و صل كردم. وقتی نمازشب خوان از محل همیشگی رد می شد پایش داخل طناب گیر می كرد و ما را به ناچار دنبال خودش می كشید و به این وسیله ما هم بیدار می شویم. ترتیب دیگر این بود كه كنار شخص نمازشب خوان می خوابیدیم و قسمتی از لباسمان را به لباس او سنجاق می زدیم. وقتی او بیدار می شد طبعاً ما هم به خاطر كشیده شدن لباسمان بیدار می شدیم و به تهجد می رسیدیم.