شاید منظورش این بود كه بچه ها كم تر از كلمۀ «من» استفاده بكنند این قضیه مال وقتی است كه امام به مناسبتی فرموده بودند:«من شیطان است، نگویید من». به هر حال، بچه ها برای این كه حرفشان را بزنند چاره ای جز این نداشتند كه بگویند:«من می گم(= من می گویم) و او هم دست بردار نبود. به محض این كه كسی می گفت: من می گم، بر می گشت می گفت:«نخیر آقا شما «میگ» نیستید، شما آدمید». گاهی كه خیلی این عبارت را تكرار میكرد و بچه ها از دستش خسته می شدند، با تندی می گفتند:«خیلی خوب بابا، همون كه شما می گید» و او دوباره می گفت:« من هم میگ نیستم».