گروهی از بچه های گردان كه برای گشت رفته بودند، در بازگشت راه مقر را گم كردند. با بی سیم با فرمانده تماس گرفتند و راهنمایی خواستند، فرمانده گفت:“ما منور می زنیم به سمت نور آن حركت كنید“. بعد از چند لحظه منوری زده شد، اما منور دیگری نیز در همان لحظه از جهت مقابل زده می شد. بچه ها دوباره تماس گرفتند و گزارش كردند. فرمانده تصور كرد خمپارۀ دشمن اتفاقی زده شده است . فرمانده گفت دوباره منور بزنند باز همان قضیه تكرار شد . فرمانده متوجه شد كه دشمن روی خط بی سیم داشت به نیروهایی كه راه را گم كرده بودند گفت:“ ما حالا یك منور دیگر می زنیم ، شما به همین سمت بیایید“ ولی به محض این كه عراقی ها منور زدند به بچه ها خبر دادند كه نقطۀ مقابل نور حركت كنند. چون ما اصلاً منوری نزدیم و به این طریق تلاش دشمن خنثی و بچه ها نجات پیدا كردند.