بچه ها برای سربه سرگذاشتن عراقی ها و هدردادن توان رزمی آن ها، مین های منوری را در فواصل دورتر از محل استقرار خود كار می گذاشتند و نیمه های شب با كشیدن سیم تله آن را روشن می كردند. دشمن شرطی شده با فرض این كه كسانی در حال عبور هستند، آن منطقه را با خمپاره وكاتیوشا جهنم می كرد، ولی دریغ از یك نفر تلفات و پس از ساعتی كه آتش آن ها را خاموش می شد، منور دیگری را چند متر آن طرف تر روشن می كردند واین داستان ادامه داشت تا پایان یافتن مین های كار گذاشته شده.