اوایل جنگ بود. مزدوران بعثی پادگان ابوذر سر پل ذهاب و روستاهای اطراف آن را بمباران كرده بودند. مجروحان را از اطراف و اكناف به بیمارستان حضرت ولی عصر(عج) پادگان می آوردند. در میان افراد زخمی پیرمردی بود كه وقتی به هوش آمد، چشمش افتاد به برادران سپاهی كه با لباس فرم مشغول امداد رسانی به آسیب دیدگان بودند. مجروح به تصور این كه لابد شهید شده و او را به بهشت آورده اند سراغ مرحوم آیت الله طالقانی را گرفت، امدادگران متوجه منظورش نشدند و گفتند ایشان مدتی است به رحمت خدا رفته اند. بعد كم كم معلوم شد كه نخیر مطلب چیز دیگری است. هنوز تا حوری و قوری راه درازی در پیش است!