كابُدبُدی

تاریخ انتشار : دسامبر 24, 2020
كابُدبُدی
به فاصلۀ ده تا پانزده متر خط حایلی روی زمین رسم می كنند یا دو دایره به شعاع سه، چهارمتر با فاصله می كشند. دو گروه از بچه ها در دو طرف می ایستند، سپس یك نفر از گروهی كه قرار است بازی را شروع كند به سمت نیروهای مخالف می رود. او باید در […]
به فاصلۀ ده تا پانزده متر خط حایلی روی زمین رسم می كنند یا دو دایره به شعاع سه، چهارمتر با فاصله می كشند. دو گروه از بچه ها در دو طرف می ایستند، سپس یك نفر از گروهی كه قرار است بازی را شروع كند به سمت نیروهای مخالف می رود. او باید در حالی كه كلمۀ “بدی“ یا “ زو“ را با صدای بلند و یك نفس می گوید به حالت دو برود و به یكی از افراد گروه حریف دست بزند و قبل از این كه نفسش تمام و قطع بشود به خانۀ خود برگردد. البته نیروی مقابل سعی می كند مانع او بشود یا او را بگیرد و آن قدر نگه دارد كه نفس كم بیاورد و بسوزد . شخص مهاجم اگر نتواند دستش را به خط حایل بزند طبعاً از دور خارج و یك نفر كم می شود و نوبت به نفر بعد می رسد كه به میدان حریف حمله كند و به همین ترتیب تا آخر.