چم و خم اخلاق گروهان خودمان دستم بود. می دانستم كه نمی شود به این مفتی ها سرشان را شیره مالید. اما مگر فرمانده گردان دست بر می داشت؛ یك كلام معاونش گفت:«حاج آقا! حالا كه نمایندۀ حضرت امام تشریف نیاوردند شما جورشان را بكشید و برادران را به فیض برسانید». او هم چسبید به همین حرف و دو، سه نفری رفتند زیر دو خم ما و ما را انداختند جلو، این در حالی بود كه از صبح تبلیغ كرده بودند كه نمایندۀ آقا حامل پیام امام هستند و از این حرف ها كه موجب شده بود از گروه هان دیگر هم بچه ها به مقر ما بیایند. حسینیه پر از بسیجی بود. همه هم چهارچشمی متوجه در ورودی چشمت روز بد نبیند آقا، تا ما داخل شدیم مثل این كه پیشاپیش می دانستند كه ایشان نمی آیند؛ شروع كردند:«صل علی محمد، یار امام كو؟»