برای در امان ماندن از آتش نیروهای دشمن هنگام تیراندازی با دوشكا و تیربار كه شلیك آن باید از روی خاكریز صورت می گرفت و نیرو باید در موضع مرتفعی مستقر می شد- و شرایطی نظیر آن، بچه ها چاره ای اندیشیدند. این سلاح ها را با تغییراتی كوچك و اضافه كردن ابزاری جدید به صورت كنترل از راه دور طراحی كردند. به این ترتیب دشمن نمی توانست خدمۀ آتش بار را شناسایی كند و هدف بگیرد . كمبود نیرو در خط و در اختیار نداشتن خدمۀ كافی برای آتش بارها نیز در شرایطی موجب می شد فردی درزمان واحد چندین آتش بار را روشن كند. برای این امر ، نیز ترتیبی اتخاذ می شد كه از ظرفیت موجود درخط حداكثر استفاده بشود.