كمبود امكانات انفجاری ، در غرب یكی از دوستان را واداشت تا برای ساختن مین و كار گذاری آن در مسیر حركت دشمن از زودپز استفاده كند. او این زودپز را پر از دینامیت كرد و در آن را محكم بست و با استفاده از خرج و ماسورۀ مین گوشت كوبی كه تأخیری است و بعد از چند دقیقه مسلح و آمادۀ انفجار می شود، آن را آماده كرد. این كار باعث شد بدنۀ چدنی زودپز كار تركش را انجام دهد و هنگام انفجار علاوه بر تولید صدایی مهیب ، تكه های بدنه نیز تلفاتی به دشمن وارد كند. البته گویا در اوایل جنگ بعضی از برادران سپاه دست به این ابتكار زده بودند تا وقتی به منطقۀ درگیری می رسند بتوانند با این وسیلۀ تخریبی مقداری از سرعت حركت دشمن بكاهند. برای فتیلۀ این مین انفجاری از كش شلوار كه از داخل سوراخ هواگیری زودپز به بدنه متصل بود استفاده كرده بودند.