دیده بودم افرادی كه نماز شب خوان هستند محافظه كاری كنند، آهسته بیایند، آهسته بروند تا كسی سر از كارشان در نیاورد یا اگر قضیه لو رفت به شوخی و كنایه و ابهام مسئله را ماست مالی كنند و بی اهمیت جلوه بدهند، اما این كه كسی بیاید بالای سر دیگران بایستد و بگوید:«زود باشید بخوابید من می خواهم نماز شب بخوانم». كاری بود كه فقط از امثال او بر می آمد!