دعای توسل می خواند ارواح باباش! آن قدر صدایش را نازك و ضعیف می كرد و به آن كش و قوس می داد كه دیگر به درد همه چیز می خورد جز دعا، آن هم از نوع توسلش! گاهی بچه ها سر به سرش می گذاشتند، با همان لهجۀ مشهدی می گفت:«یره تو كه دست او ضعیفه را از پشت بسته ای!(اسم یكی از خوانندگان قبل از انقلاب را می آوردند) لابد توقع داری آن وقت دل ما هم بشكنه و حالی پیدا كنیم!».