فرمانده گردانی داشتیم كه از تكیه كلام «در كل» و «در پرانتز» خیلی استفاده می كرد. برای نتیجه گیری در بحث و خلاصه كردن آن، از اولی و برای طرح مسائل فرعی و جزیی از دومی. یكی از برادران بسیجی با فرمانده دسته بر سر موضوعی بحثشان شد. مسئول دسته اصرار می كرد كه حرف او درست است و بسیجی به سخن فرمانده گردان استناد می كرد. مسئول دسته حسابی از كوره در رفته بود، داد می زد كه كی گفته باید چنین كاری بكنیم؟ بسیجی هم بدون آن كه قصدی داشته باشد گفت:«آن روز، فرمانده گردان خودش در كل گفت باید هر سؤالی داریم بپرسیم، حالا ما در پرانتز می گوییم شما دعوا می كنید!».