لولۀ تیربار گرینوف پس از تیراندازی پی در پی ار چند دقیقه ای مجال خنكشدن نمی یافت، پس از شلیك دو، یه قطار رگباری سرش به سمت پایین خم می شد و گلوله در ان گیر می كرد. در دوپازا موقعی كه حملۀ دشمن آغاز می شد و در شرایطی كه لولۀ زاپاسی نبود تا درصورت خم شدن لولۀ تیربار آن را عوض كنند، تیر بارچی به كمكش دستور داده بود صندوق خالی مهماتی را پر از برف كند و دم دست بگذارد و در حالیكه او تیراندازی می كند برف ها را مشت كند و روی لولۀ داغ تیربار بمالد تا خنك شود و گلوله درآن گیر نكند و اگر دو لولۀ گرینوف موجود بود هنگام تعویض قطار فشنگ فرد كمكی لولۀ داغ شده را كه از فرط تیراندازی سرخ می شد باز می كرد و كنار می گذاشت تا خنك شود و سپس در تعویض قطار فشنگ بعدی دوباره لوله نیز تغییر می كرد. به این ترتیب، عمر مفید لوله های تیربار افزایش می یافت و بیش از حد استاندارد كشور سازنده از آن استفاده می شد.