در منطقۀ عملیاتی غرب كشور، عراقی ها پاتك كردند و آتش سنگینی روی مواضع ما ریختند. به گونه ای كه امكان تداركات رسانی نبود. بچه ها بیست و چهار ساعت از نظر آب و غذا در مضیقه بودند و در این مدت، اكثرشان مجروح شدند. فاصلۀ ما با دشمن خیلی كم بود و هر لحظه امكان داشت تپه سقوط كند. یكی از نیروها ابتكاری به خرج داد، تیرباری را برداشت و در هر لحظه در قسمتی از تپه به سوی عراقی ها آتش می گشود این در شرایطی بود كه آتش عقبه هم نداشتیم. دشمن به گمان این كه چندین تیر بار روی تپه مستقر است، كمی عقب كشید. بچه ها به همین شیوه تپه را تا صبح حفظ كردند تا نیروهای كمكی رسیدند.