یكی از شب ها، در خط مقدم، حدود سه كیلومتر سمت راست و چهار كیلومتر سمت چپ ما از نیرو خالی بود. بیست و دو نفر بیشتر نبودیم. حدود ساعت ١٢ شب بود كه گفتند نگهبان یك قسمت از خط مشكوك است و مرا در جریان قرار داند و با تعدادی از برادران برای این كه این قسمت از خط را حفظ كنیم و دشمن نفوذ نكند، تا صبح بدون وقفه به صورت رفت و برگشت در قسمت های خالی خط راه رفتیم و با اسلحه شلیك كردیم تا آفتاب سر زد و دشمن ناكام ماند.