علی رهبر اولین گزارشگر شهید صدا و سیما است كه در دفاع مقدس به شهادت رسید.٢ فخر و فخامت شهید رهبر، نه فقط در جامعه خاكی رنگ بسیجیان و صفای سربند عاشورایی است كه بر پیشانی داشت، بلكه او بدواً خط شكن پنداشت های خرد ما از كاركرد كلان رسالتی است به نام خبر نگار.
همرزمان شهید رهبر ایشان را فقط به همگامی بارز با رزمندگان نمی شناسند وی همچون تفكر آسمانی اش پیشگام و جلودار سایرین بود.اغراق و صحنه آرایی یا نادرستی و اغواگری كه لباس روز عده ای از شهروندان جامعه خبری امروز است، دستمایه كار او نبود. آنچه در كارگاه خیال وی می گذشت، جدا از ذوق و هوش و خلاقیت، پایبندی به اصول و پا فشاری بر دیانتی بود كه دفاع اسلامی در راستای آن شكل گرفت.
هیچ گزارشی از شهید رهبر بدون ذكر آیه ای از قرآن به گوش نمی رسید بچه فقیر كوچه های آبادان در دشوارترین شرایط جنگ، در ابری ترین هوای تجاوز و در سلطه لحظات قساوت، كه ترك شهر توصیه عین شریعت بود، رادیو آبادان را از نفس سینه بهاری اش گرمی می داد.اینجا آبادان است! وبرای اینكه تجاوز پیشگان نیز دل برنامه های او را بفهمند به لسان عربی می گفت:«هنا آبادان!» ابداع شهید رهبر در ارائه سبك تازه برای روایت دفاع مقدس منجر به رشد و بلوغ تفكری به نام «خون نگاران جنگ» شد. در این قاموس از ویزور تا واقعیت، از لنز تا ابدیت فاصله ای به وسعت تشیع بود، صحنه ای به پهن دشت تاریخ تا پیكی كه عصاره و چكیده اش مظلومیت، فریاد، فداكاری، عدالت خواهی، سلطه ناپذیری و دشمن شكنی است. با چشم كربلا دیدن و با اشك عاشورا چكیدن، خصلت خالص شهید رهبر بود. او صنعت دست ساز بشر را تا مرز بهشت پایداری ملتی بزرگ و فداكار پیش برد و هنگامی كه جان پر مقدار بر سر آرمان و افكار خود نهاد صدها قطعه عكس و دهها حلقه فیلم به عنوان ثمرۀ دفاع مقدس بر جای گذاشت. حال اینكه خود عكس رخ دیده حلقه های دنیا پرستی دریده و در كوی جانان آرمیده بود. كم نبودند در آن زمان مستند سازانی كه در همان زمان با هزینه های گزاف در تالاب ها و مراداب ها یا غارها و كوهسارهای چشم نواز ایران سرگرم كار بودند اما حس وظیفه شناسی ، توان و طاقت ماندگاری پشت جبهه را از رهبر ستانده بود و این در حالی بود كه پرداختن به رسالت خبرنگاری هیچ گاه رافع مسئولیت های وی در قالب یك رزمنده نبود. ارزیابی هنری كار شهید رهبر از دیدگاه هنر منوتیك نیز قابل شناخت است. نمادها و نشانه هایی كه در آثار او یافت می شوند، بیشتر از آنكه ارزش هنری داشته باشند به نوعی شخصیت نگاری یا ثبت اعتقادات وی هستند. او به دنبال صحنه های زندگی در پدیده ای به نام جنگ می گشت كه ذاتاً ضد زندگی است. انتخاب زاویه، نوع كادر و شیوه برداشت های اجتماعی وی به نحوی است كه در قالب تصاویر او هیچ زمان حس رقت و نومیدی به مخاطب منتقل نمی شود... .
از شهید رهبر دستنوشته ای به جا مانده كه خیلی خواندنی است. او نوشته است كه:
ما پیروان نسل زینبیم(ع) غیرت زینب در رگ های ماست و قدرت حسینی در دست هایمان؛ قلبمان از علی(ع) است، خلقمان از محمد(ص) و زبان ما از فاطمه(س) . این قلم ها امانتند و روزی بابت این امانت از ما سوال خواهند كرد.
منبع : كتاب اولین های دفاع مقدس؛ محمد خامه یار