كنوانسیون شیمیایی اولین سند بین المللی خلع سلاحی است كه هدف نهایی آن از بین بردن یك طبقه كامل از سلاح های كشتار جمعی از طریق كنترل های همه جانبه و بین المللی است. تهیه و تدوین كنوانسیون سلاح های شیمیایی ٢٤ سال به طول انجامید. اما سرانجام مذاكرات تدوین در ژوئن در كنفرانس خلع سلاح ژنو پایان یافت و اجلاس چهل و هفتم مجمع عمومی طی قطعنامه ای آن را به اتفاق آرا تصویب و از كشورها خواسته شد كه در ژانویه ٩٣ آن را در پاریس به امضا برسانند. از جمهوری اسلامی ایران هیأتی به سرپرستی وزیر امور خارجه به پاریس عزیمت و با شركت در مراسم فوق كنوانسیون را امضا نمود.مراسم امضای این كنوانسیون طی روزهای ٢٣تا ٢٥دی ماه ١٣٧١ در پاریس برگزار شد و در همان روزهای نخست بیش از ١٣٠ كشور آن را امضا نمودند. در حال حاضر تعداد اعضاء به حدود ١٨٢ كشور رسیده است.
كنوانسیون جهت لازم الاجرا شدن در سال ٩٥ میلادی احتایج به ارائه اسناد تصویب پارلمان ٦٥ كشور به دبیر كل سازمان ملل (امین كنوانسیون) داشت كه پس از تصویب شصت و پنجمین سند تصویب به امین كنوانسیون این معاهده در هفدهم آوریل ١٩٩٧ لازم الاجرا گردید.تعداد شش كشور از جمله كشورهای آمریكا و روسیه خود را دارای تسلیهات شیمیایی اعلام كردند.
منبع : اولین های دفاع مقدس؛ محمد خامه یار