اينجانب اسماعيل بحريني پور فرزند ابراهيم متولد سال 1340 داوطلبانه به جبهه رفتم و  مي خواستم به دنيا بفهمانم كه انقلاب ما هيچ وقت شكست نمي خورد . از برادران و خواهرانم خواهش مي كنم موقعي كه شهيد شدم به هيچ وجه گريه نكنند . خداوند تبارك تعالي مرا به دنيا آورده و باز پس گرفته است . از برادران گرامي خواهش و تمنا دارم كه رهبر انقلاب  را تنها نگذارند كه ابر قدرتهاي فاسد بر ما حكومت بكنند  . از پدرم مي خواهم بر مزارم به هيچ وجه گريه نكند كه دشمنان انقلاب خوشحال شوند . برادرانم را به  مدرسه بفرستيد تا فرداي آنان يك سرمشق تازه اي بگيرد . پدر عزيزم اگر شهيد شدم افتخار كن كه در راه اسلام و دين شهيد شده ام .خيال كن فرزند تو يك هديه است و به قرآن داده  ايد . به اميد پيروزي رزمندگان اسلام بر كفر .

اسماعيل بحريني پور

 

 شهيد به روايت پدر

شهيد دومين فرزند من مي  باشند . هنگام اعزام به جبهه حدود 19 سال و روحيه اي بسيار قوي داشت .بسيار به مسايل مذهبي و اخلاقي مقيد و پايبند بود. روز جمعه  در مراسم دعاي ندبه ي در جايگاه نماز بودم كه خيلي به صورت ناگهاني  به من اطلاع دادند فرزندم به شهادت رسيده است. پيكر شهيد را يك روز قبل به شهرستان آورده بودند . چاره اي نبود, جزء تسليم رضاي خدا شدن و زبان به ذكر   «  انا لله انا اليه راجعون » گشودن .جامعه بايد اهداف و راه شهداء را كه بخاطر آن جان خود را نثار نمودند به ديگرا ن بشناسانند  . آرمان ها و ارزش هايي كه شهداء  بر جاي گذاشته اند را پايمال نكنند و به نسل هاي آينده انتقال دهند .

شهيد به روايت همرزم

من در تاريخ 23/ 11/ 1361 در منطقه قصر شيرين به همراه و همسنگر   شهيد بحريني پور  بودم . علاقه زيادي به امام و اسلام داشت و دوست داشت كه در اين راه شهيد شود . عاقبت به آرزوي خود رسيد.

هميشه دوست داشت كه يك خادم اسلام باشد و در جبهه در همه مراسمات مذهبي جبهه حضوري فعال داشت . بر خورد ش با همسنگرانش اينقدر خوب و آرام بود كه همسنگرانش دوست داشتند از اخلاق وي استفاده كنند . در ماموريت هاي محوله هميشه دوست داشت كه ماموريت خود را به نحو احسن انجام دهد . هيچ وقت  از ماموريت فرار نمي كرد .هنگام شهادت  شهيد من در سنگر بودم كه يكدفعه صداي خمپاره آمد و تركش خمپاره به وي اصابت كرد و به درجه رفيع شهادت نايل گرديد .   يوسف بحريني

خاطره هايي از دوستان و خويشاوندان شهيد:

شهيد در وقت تقسيم كردن غذا  هميشه مي گفت :  بايد اول غذا را  به برادران عزيزم بدهم و بعد براي خودم بگيرم. وقتي من غذا مي گرفتم به وي مي گفتم : براي خودت چي  مي گفت :   اول برادران عزيز . در سنگر هميشه انساني شوخ طبع بود . ما به وي مي گفتيم : تو يكي از شهيدان ما هستي و او خوشحال مي شد .يك روز ما سنگر خود را درست مي كرديم كه ناگهان خمپاره اي كنار ما اصابت كرد و اسماعيل شهيد شد .

( يوسف بحريني _همرزم شهيد )