روحيات معنوي و تقيدات مذهبي:

آنان كه پله هاي اتصال به خداوند را طي كرده اند و به اين مقام عظما رسيده اند تمام دوران زندگيشان عاشق بوده اندو به عشق رسيدن به او سجود و ركوع نمازشان نابترين عبادات را تقديم به حضرت دوست مي كرد ،روزه هايشان وسيله ايي بود براي تقرب جستن و استحكام هر ه بيشتر رشته دوستي و عشق به پروردگار.

محمد عاشق نماز اول وقت بود در هر حالي و اشتغال به هركاري او را از اداي نماز به وقت باز نمي داشت و هميشه دعا هاي بعد از نماز اول را مكمل آن مي دانست. محمد نيز مانند ديگر شهيدان راه امام حسين (ع) عاشق ائمه و مراسم اعياد و سوگواري آنها بود . شهيدان در همين عبادتها وارادتها راه مستقيم را جسته بودند  و زودتر از هر دلباخته ديگر خود را فداي او كرد.

شغل يا حرفه شهيد:

محمد در سال 1361  از روستا به ديلم  آمد و به خاطر تامين مخارج زندگي به مدت يك سال در كارگاه در و پنجره سازي  مشغول به كار شد او مدام با بسيج و سپاه در تماس بود و به خاطر علاقه خاصي كه به بسيج  و سپاه داشت وارد سپاه  شد و به طور رسمي مشغول به خدمت شد.

وضعيت تاهل:

شهيد محمد مرادي در سال 1364 ازدواج كرد كه ثمره آن يك دختر به نام الهام مي باشد الهام 16 ساله مي باشد و در مقطع دبيرستان در رشته تجربي مشغول به تحصيل مي باشد.

جبهه:

شهيد مرادي اواخر سال 63 به عنوان نيروي داوطلب بسيجي براي مدت 45 روز به جبهه اعزام شد و بعد از مدت كمي كه از مرخصي ايشان گذشته بود باز هم به جبهه رفت.

محمد در سال65 وارد سپاه ديلم شد و در چند مرحله كه 6 ماه در مناطق جنگي و 6ماه در مناطق غير جنگي مشغول به خدمت بود، ايشان مسئول پدافند بودند مناطقي كه شهيد مرادي در آنجا فعاليت داشتند عبارت بود از :اهواز ،جراحي ،فاو،جزيره مجنون،اروند كنار ،بندر امام و مارد شهيد مرادي سرانجام در تاريخ 4/4/1367 در جزيره مجنون طي پاتك دشمن به شهادت رسيد و به خيل ديگر مشتاقان سالار شهيدان ابا عبدالله السين (ع) پيوست .بعد از حدود 8 سال انتظار سرانجام در سال 1374 پيكر مبارك ايشان پيدا  شد و به خانواده ايشان كه سالها چشم به راه او بودند تحويل داده شد

ياران چـو به راه دوست جان بــسپردند          رفتنـــد و مرا از هجر خويـش آزردند

چون شمع ما كنون زديده خون ميگريم         اي كـاش مرا هــمره خون مــي‌بردند

مصاحبه با نزديكان شهيد:

مصاحبه اي كوتاه با همسر شهيد مرادي:

سال 64 در يك مراسم بسيار ساده با شهيد مرادي ازدواج كردم كه ثمره آن يك دختر مي باشد. او هميشه در كارهاي منزل و نگهداري از بچه به من كمك مي كرد  ياد ندارم كه با من به تندي رفتار كرده باشد او براي من همسري مهربان و براي فرزندش پدري دلسوز بود.

مصاحبه با مادر شهيد:

مادر شهيد در سيل اشك و ياد عزيزش تنها اين جملات را به ايمان بازگو كرد.محمد عزيز من بود من و پدرش هميشه از او راضي بوديم چون هيچ وقت صدايش را روي ما بلند نمي كرد اميد كه خدا نيز از او راضي باشد.

مصاحبه با خواهر شهيد:

محمد پسري ساكت و بسيار مهربان و مومن بود با همه به مهرباني رفتار مي كرد و در كارها هميشه ياور ما بود  به بچه ها زياد علاقه داشت به خانواده اش عشق مي ورزيد و هر وقت از ديلم مي آمد در كارهاي كشاورزي نه تنها به خودمان بلكه به همسايه ها و ديگر مردم روستا هم كمك مي كرد . در صورت ديدن خطا و اشتباه از كسي باز هم با او به نرمي و مهرباني رفتار مي كرد هر وقت با او همصحبت مي شدي بيشتر مستمع بود و خيلي كمتر حرف مي زد

از خاك هواي بردميــدن دارم       تا عـرش خيـال پر كــشيدن دارم

پروانه صفت به گرد شمع رخ يار       امشب هوس به خون طپيدن دارم

(( راهشان مستدام))