شهيد محمود نجاتي فرزند حسن در سال 1337 در روستاي سربست از توابع شعرستان دشتستان ديده به جهان گشود در خانواده كاملاً مذهبي و متوسط از لحاظ مالي او را بر آن داشت كه در همان اوان كودكي و نوجواني در كنار پدر به كار و فعاليت بپردازد ايشان از ابتدا شغل شباني را انتخاب كردند و شغلي كه اكثر پيمامبران و رهبران الهي ما آن را به عنوان سند افتخار خود برگزيده بودند و به دليل در آمد كم آن و هزينه زندگي جهت ادامه كار در شركت تسا دربوشهر به كارگري مشغول شد اخلاق و رفتار پسنديده ايشان در محيط كار باعث شد كه روزانه عده ي زيادي از كارگران هنگام استراحت دور او جمع شده و به مصاحبت با او بپردازند دوران سربازي شهيد مصادف شد با ايام انقلاب و راهپيمائيهاي مردم در شهرها و بخشهاي كشور، شهيد در همان اوائل تظاهرات با سرپيچي از فرمان فرماندهان اسلحه را انداخته و به جمع مردم پيوستند و از پادگانها فرار نمودند تا زمانيكه انقلاب به پيروزي رسيد و حضرت امام دستور دادند كه سربازان بايد به پادگانها برگردند ايشان دوباره به محل خدمت برگشتند و خدمت مقدس سربازي را به اتمام رسايدند وي سپس در بنياد مسكن انقلاب اسلامي به خدمت مشغول شدند با شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران ايشان به جبهه هاي نبرد حق عليه باطل شتافتند و در كنار ديگر همرزمان بسيجي به دفاع از سر حدات كشور پرداختند تا اينكه در عمليات الله اكبر در گيلانغرب با رشادت تمام به شهادت نائل آمدند و جسد ايشان حدود 9 ماه در آن منطقه و بين نيروهاي ايراني و عراقي در بيابان افتاده بود كه با پيشروي سپاه اسلام و آزاد سازي منطقه به زادگاهش برگردانده شد و بر اساس اطلاع دژخيمان بعثي سر شهيد را همچون سر سرور شهيدان از بدن جدا كرده بودند.