زندیگنامه شهید

شهيد عبدالمجيد دانش پژوه در سال 1342 در خانواده اي مذهبي در برازجان به جهان گشود پس از گذرندان دوران كودكي ورسيدن به سن تحصيل دوران تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را اغاز نمودند ودر اين دوران با قرآن كريم آشنا وعلاقه وافري به شركت در كلاسهاي تابستاني آموزش قرآن وتلاوت قرآن از خود نشان دادندوشوق زيادي جهت فراگيري كتاب آسماني وحيات بخش قران داشتندودر همان سنين كم خواندن نماز را شروع وبه انجام اين فريضه الهي كاملا مقيد وعلاقه مند بود وبا خواندن نماز الصلاه معراج المومن هرچه بيشتر خود را به معبود خويش خالق منان نزديكتر ساختند وبا همين تقرب به الله بود كه خداي را به خوبي شناخت .عاشق لقاالله شد سپس در دوران تحصيلات دبيرستاني كه هم زمان بود با پيروزي پر شكوه انقلاب اسلامي يك لحظه دست از تلاش وكوشش براي خدمت به انقلاب اسلام بر نمي داشت وهمواره خالصانه وبا عشق وعلاقه به اسلام وجمهوري اسلام وجمهوري اسلامي خدمت مي كرد در دبيرستان يكي از اعضا فعال وصادق انجمن اسلامي بود و همواره همت والايشان خدمت به انقلاب اسلامي بود واعتقاد محكم واستواري به رهبريت امام عزيز امت وروحانيت مبارز به ويژه فقيه عاليقدر حضرت آيت الله منتظري داشت وهمواره گوش به فرمان امام ورهبر خويش بودند.شهيد بزرگوار پس از اتمام دوران تحصيل فعاليت خود را با خدمت در واحد فرهنگي جهاد سازندگي دشتستان ادامه دادند ومدت يكسال نيز در جهاد به روستاييان محروم خدمت نمود سپس جهت فراگيري علوم ديني به شيراز عزيمت نمود آنگاه جهت ادامه تحصيل به اصفهان رفت وسپس به حوزه عليمه قم رفتند ودر همين دوران در برازجان نيز دست از تلاش برنداشتند وبه همراهي جمعي از همن سنگران خويش در مرداد ماه سال 61 پايگاه مقاومت كربلا را تشكيل دادند وخدمات گمنامانه در اين قسمت از شهر نمودند اما اين عاشق وشيداي سرور ومولاي خود امام حسين (ع) در شهر وحوزه آرام نمي گرفت لذا در مهرماه 61 جهت طي دوره آموزش نظامي به همراه عده اي ديگر از برادران به پادگان آموزشي شهيد دستغيب كازرون عزيمت كردند وپس از اتمام دوره آموزش در آبان ماه همان سال به جبهه هاي جنوب ومنطقه عملياتي محرم اعزام گرديد ودر اين عمليات پيروزمند شركت نمودند وبر عليه خصم زبون رزميدند تا اينكه از ناحيه سر وگوش مجروح شدند پس از بهبودي مجددا از طريق بسيج اصفهان به جبهه هاي پيكار حق عليه باطل اعزام شدند وچند ماه نيز در جبهه هاي غرب خدمت نمودند پس از بازگشت از جبهه مجددا بطور مستمر فعاليت در پايگاه مقاومت كربلا پرداخت وايام تاعطيلات حوزه را با  خدمات فرهنگي وانتقال آموخته هاي ونظامي به ساير برادران بسيج مي گذارند و ديني وشبها نيز جهت حراست از دستاوردهاي انقلاب اسلامي خالصانه نگهباني مي داد وهمواره راهنماي دلسوز وصادقي براي برادران بسيجي خود بودذ در همين ايام به خدمت سربازي فراخوانده شدند لذا ايشان سنگر حوزه را رها وبه خدمت مقدس سربازي در آمد وپس از دوره آموزشي وارد سنگر جديد شد ودر بخش عقيدتي سياسي لشگر نيروهاي مخصوص كلاه سبز مشغول به خدمت شد ودوبار جهت تبليغ اسلام وارشاد برادران ارتشي خود به منطقه عملياتي پيرانشهر عزيمت كردند پس از اتمام خدمت مقدش سربازي در كنكور سراسري تربيت معلم شهيد مطهري خورموج به ادامه تحصيل پرداختند در اين مرحله از تحصيل نيز دست از مطالعه بر نداشته وهمواره مشغول مطالعه وتحقيق بودند وهمواره كارهاي خود را با اخلاص وفروتني انجام مي داد واوقات تعطيلات خود را نيز بطور فعال در پايگاه مقاومت كربلا به خدمت انقلاب اسلامي مي گذارند و آن چنان با اخلاص وصداقت ودلسوزي وبي ريا ومنظم بود كه الگويي به تمام معنا بودند براي برادران بسيجي خود

شبي كه در پايگاه نگهبان بود ومسئوليت گروه بر عهده شان بود اوقات نگهباني دير وقت را خود بر عهده مي گرفت وايثار زيادي مي كردند بدون اينكه بگذارند ساير

 

برادران اطلاع پيدا كنند نماز شب را مي خواهند وكمتر كسي بود كه اطلاع پيدا كند زيرا كه هدف الله بود وبس شهيد برگوار هميشه شيفته خدمت به اسلام بود ودل به حال اين انقلاب مي سوخت تا آنجا كه با كوچكترين مخالفت با انقلاب اسلامي آزرده خاطر مي شد وروح شريفشان را رنج مي داد هميشه در پي ارشاد وياري همنوعان خود بود وروحي بزرگ وپرفتوت وسخاوت داشت وزندگيشان آميخته به نور ايمان بود وآرزو داشت كه همه به پيشرفت ورشد برسند وبراي ترقي تمامي مسلمين دعا مي كرد وروح بزرگشان عاري بود از صفات پليدي مثل تهمت غيبت دروغ حسد بخل وريا وغيره وحتي از شوخي هاي زياد هم پرهيز مي كرد وفردي بودند متين فروتن صادق دلسوز وپرتلاش ودر انجام فرائض ديني كاملا مقيد بودند و همواره با عشق وعلاقه در نماز هاي جمعه وجماعات حضور فعال داشتند ودر تمامي مسائل انقلاب همواره در خط امام واسلام فقاهتي حركتي مي كردند وبا همين ايمان واعتقاد راسخ بود كه خودمشوق اصلي وپيشتاز كاروان لبيك يا امام بودند.از خورموج به نداي امام خويش لبيك گفته ودر فروردين ماه 65 به منطقه عملياتي والفجر 8 اعزام شدند ودر ناو تيپ امير المومنين (ع) واحد ادوات پس از طي آموزش ميني كاتيوشا به محور عملياتي خور عبدالله عزيمت نمودند.وپس از چند روز خدمت در اين واحد ساعت 12:30 روز 13/2/65 هنگامي كه در بيرون از سنگر مشغول گرفتن وضو بوده اند بر اثر اصابت تركش به شهادت رسيدند.

شهيد پرنده اي است كه پروازش مي ماند.