با سلام و بر پيشتازان انقلاب اسلامي كه در رأس آنها قائد اعظم امام خميني پرچمدار حماسه آفرين حسيني است كه براي پيشبرد و اهداف اسلام عزيز بر طاغوت و طاغوتيان عصر خود پيروز گشته و چون ابراهيم بت شكن تمام دستها را در هم شكسته و مي رود تا پرچم اسلام را در همه اقصي نقاط جهان به اهتزاز در آورد.

من بر اساس رسالت و مسئوليتي كه حس نمودم، بر خود واجب دانستم در راه خدا براي پاسداري و حراست از انقلاب كبير اسلامي كه خونبهاي هزاران شهيد و مجروح است به جبهه حق عليه باطل بيايم و به جنگ عليه ضد خدا بپردازم  . من گام نهادن در اين مسير الهي را فريضه اي بزرگ مي دانم . در اين راه اگر دشمن را  شكست دهيم پيروزيم و يا اينكه در همين راه اگر كشته شويم هر دو موجب پيروزي وسر افرازي ماهاست . من با كمال ميل به جبهه مقدس حق عليه باطل كه براي پيروزي اسلام و مسلمين است ,مي روم . چون ما به خودمان تعلق نداريم يعني خلق نشده ايم تا راحت طلب باشيم و يا در پي آسايش دنيوي باشيم.

نه نه اين ارزشي ندارد ما خلق شده ايم تا اينكه آزمايش شويم اين جهان آزمايشي بيش نيست و زندگي جاويد در آن جهان است امروز افتخار ما اين است كه در راه عقيده اي جهاد كنيم كه به حقانيت آن كاملاً آگاهيم و غير از اين راه باقي نمي ماند كه يا پيروزيم يا اينكه شهادت را چون اسلحه اي مرگبار بر فرق دشمن فرود مي آوريم .

خدا وندا ! تو گواهي كه هدف ما از اين جنگ اعتلاي كلمه حق و سرنگوني ستمگران است و اگر چنانچه در اين راه خدا سعادت را نصيبمان كرد و شهيد شديم فقط وفقط هدفمان برقراري پرچم توحيد و آزادي كربلا و نابودي جنايت كاران است پس شما مردم مديون خون پاك اين ايثارگران هستيد. پس وظيفه شما در برابر اين خونهاي پاك بندگي خدا و عمل به اسلام و حرفهاي امام خمينی و حفظ وجبهه اسلامي است .

پدر و مادر و بستگان گرامی اگر چنانچه در اين راه خدايي كشته شدم برايم گريه و زاري نكنيد اگر می‌خواهيد براي من گريه و زاری بكنيد براي جد بزرگوارمان امام حسين (ع) گريه كنيد كه با چه وضع مشقت باری با گرسنگي و تشنگي شهيد شد.

اگر از من بدي ديده‌ايد به بزرگي خودتان ببخشيد از همسايه و دوستان عزيزم تمنا دارم كه مرا حلال كنيد و مرا در بهشت عباس در كنار قبر برادر شهيدمان احمد پريچه دفن كنيد, در پايان دعا براي امام امت يادتان نرود.

سرباز حقير امام زمان(عج) سيد عبدالرسول پناه

پدر شهيد:

بنده حقير سيد عبدالعزيز پناه ساكن روستاي درازي مي‌باشم. ايشان از كودكي اخلاق و خلقيات به خصوص خود داشت، تا آنجا كه در بين اقوام و اهل محل كودكی دوست داشتني بود. از همان كودكی سجايای اخلاقی در او پيدا بود. فرمانبری از پدر و مادر و گوش دادن به همه حرف هاي آنان از خصوصيات خوب او بود درس را با جديت دنبال می‌كرد و از 10 تا 11 سالگي به نماز علاقه مند شد و اهل نماز و قرآن گرديد.

در كنار درس و رعايت مسائل ديني در كمك به اين حقير در كار كشاورزي به طور جد مي پرداخت و تابستان به جاي بازي و تفريح در كار كشاورزي و جمع آوري خرما به من كمك مي كرد.

با شروع مبارزات انقلاب او نيز شوري پيدا كرد و عاشق امام و انقلاب   و خوشحال از رفتن شاه بود.  هميشه انتظار ديدن حضرت امام خميني (ره) در تلويزيون را داشت و عكس هاي آنها را نيز هميشه در ميان كتاب هايش داشت . امابا شروع جنگ تحميلي و حمله و تهاجم رژيم بعث او نيز كينه و نفرت از استكبار را در دل خود كاشت . گرچه در سال هاي اول جنگ سنش اكتفا ننمود اما بعدها درس و مدرسه را رها نمود و راهي مدرسه عشق گرديد، و چندين مرحله به جبهه هاي جنگ همراه با همرزم و دوستش ابراهيم تنو اعزام گشتند , تا اينكه به آرزويش يعني شهادت نيز رسيد.

  مادر شهيد

من شهربانو رمضاني مادر شهيد سيد عبدالرسول پناه هستم .نمي دانم در مورد پسرم چه بگويم . او از كودكي پسري خوب و دوست داشتني بود . من هيچ وقت به ياد ندارم او نسبت به من بي احترامي كرده باشد و اگر خطايي از او سر مي زد به زودي معذرت خواهي مي كرد  . كودكي سر به راه بود و همه او را دوست داشتند . اهل نماز و قرآن بود و با برادران و خواهرانش ارتباط خوبي داشت . هيچ وقت من نديدم اهل دعوا و مرافحه با برادران و يا با بچه هاي روستا   باشد .

او هميشه از امام و روحانيون حرف مي زد و عاشق انقلاب بود , حتي وقتي سنش كم بود باز مي خواست به جبهه برود , اما نمي گذاشتند تا اينكه درس و مدرسه را رها كرد و به جبهه رفت و هر دفعه كه بر مي گشت تنها چند روز اينجا مي ماند و دوباره به جبهه همراه با دوست خود ابراهيم تنو مي رفت.

او جواني مؤدب , نجيب و سر به زير   اهل نماز , دعا و قرآن و مخالف ظلم و ستم بود .

پس از مدت ها نبرد در جبهه هاي حق عليه باطل سرانجام به آرزوي ديرينه خود رسيد و 15 سال چشم ما را به در دوخت , چه شب ها كه از غم فراقش به خواب نمي رفتم و چه درزدن ها كه به شوق بودن او در پشت در , در را باز مي كردم . پس از ساليان سال انتظار تنها تك استخواني از او برگشت و خدا را شاكرم كه اين امانت او را برگرداندم.

عصرروزشانزدهم تيرماه سال 1363 ماراباتجهيزات تمام به خط كردند.سيصدمترازمقرخارج شديم وبه مااعلام خاطراتي اززبان شهيد

مانوردادند.دستوردادندبه داخل سنگرهايمان برويم وتابعدازنمازفرصت استراحت داريم.باپوتين خوابيديم وساعت 30/11 شب به خط شديم وساعت 12 به ستون يك حركت كرديم وبعدازطي مسافت 11 كيلومتربه ميدان مين رسيديم.اعلام كردنداگرتيري شليك كردنددرميدان مين نخوابيم.

بااولين تيرهاي رسام ،كلاش وكاليبرسكوت دشت به هم خوردوحدود يك كيلومتردرميدان مين،زيرآتش آرپي جي وتيرباردويديم.ازميدان مين كه گذشتيم،پشت يك جاده كه شبيه يك جاده محلي بودخوابيديم وپدافندكرديم .آن قدرخسته بوديم كه فقط به خاطرخداتحمل مي كرديم.سپس به دستورفرمانده ،يواش يواش حركت كرديم.

تعدادي نخل هاوخارهاي خيلي فراواني بودكه تاكمربندهايمان ارتفاع داشت.به نخلستان كه رسيديم تيربارهاوآرپي جي هاهنوزكارمي كردند.امربه خاموش كردن آتش دادند.به دهكده اي رسيديم .پاك سازي كرديم.ساعت پنج صبح خسته به رودخانه كارون رسيديم.پس ازآشاميدن آب وضوگرفتيم ونمازخوانديم.بعدازصرف صبحانه مقداري استراحت كرديم.ساعتي بعدبه خط شديم ودستورحمله دادند.ازساختمان هـاگذشتيم وپشت جاده آرايش كرديم.سپس به كندن سنگرمشغول شديم ومقدارسه كيلومتربه ميدان مين رفتيم ومجدداًدستورعقب نشيني دادند.مجبوربه دويــدن درمـــيدان مين شديم وپشــت جاده آرايش گرفتيم هواخيلي گرم بودبه پاك سازي رفتيم ازخارهاگذشتيم وبه ساختمان رسيديم .بعدازاقــامه نمازوصــرف ناهاربه سـمت سنگرحركت كرديم وغروب به سنگررسيديم.

 

------------------||||||||||||||||||------------------

 

------------------||||||||||||||||||------------------

سجاياي اخلاقي شهيد  

ايشان تمام سعي و تلاش خود را در انجام واجبات و ترك محرمات انجام مي دادند , هميشه سعي مي كردند در دعا و مراسم مذهبي شركت داشته باشند . به خواندن قرآن علاقه خاصي داشت . نجابت و سر به زيري در محل از خصوصيات ويژه شهيد بود . در بين اهالي روستا محبوبيت خاصي داشت و همه اهالي او را دوست   داشتند ، در بين دوستان نيز همه او را دوست مي داشتند .

هميشه احترام ويژه اي براي  پدر و مادر قائل بودند , اوامر آن ها را اطاعت مي كرد و هيچ گاه موجبات آزار و اذيت آنها را فراهم نمي كرد . به فكر فقرا و نيازمندان و مستمندان بود و تمام تلاش خود را براي حل مشكلات آنها انجام مي داد . خود را كوچك تر از همه به حساب مي آورد و در پيروي از فرامين امام خود كوتاهي نمي كرد و تمام سعي خود را انجام مي داد تا به منويات رهبري جامه عمل بپوشاند .

از آن هنگام كه اطراف خود را شناختم سيماي برادري مهربان و با عطوفت را چونان پاسباني دلسوز ،  نگهبان و چونان معلم اخلاقي ، مدرس بر بالاي سر خود ديدم . برادري كه نه گاهي داد و فريادي بر سرمان كشيد و نه گاهي به بهانه بزرگي سن دستور يا فرمان كاري به ما مي داد . اعمال و رفتارش نردباني بود كه ما را پله به پله به سوي معنويت و قرب به خدا نزديك مي كرد . او با محترم شمردن و عزت دادن به پدر و مادرمان به ما مي آموخت كه دو قطب ارتباط با خدا اين دو موجود الهي هستند . شور و شوق انقلابي , عشق و علاقه وافر به امام خميني(ره) و تبعيت از او به ما مي آموخت كه پايه و ستون انقلاب رهبري است . شتاب و عجله براي انجام واجبات و جديت درترك محرمات از وي صفحه سبز خودسازي را روبروي ما طراحي مي كرد .

شروع اشغالگري رژيم بعث عراق به ميهن اسلامي مان قلب وي را پر از كينه كفار و عاشق تر به اسلام و انقلاب و امام كرد . كوله پشتي عشق و اخلاص خود را بر دوش گذاشت و راهي دانشگاهي عظيم شد , او كه در ميدان جهاد اكبر كارزاري سخت داشت عازم ميدان جهاد اصغر گرديد و سبكبال از پيروزي در جهاد اكبر پرواز نمود تا اسلحه همت و عزت اسلامي بودن را بر دوش كشد . او در اين ميدان خستگي نشناخت و تنها بعضي وقت ها به ديدن پدر و مادر مي آمد و هربار كوله باري از عطر و معرفت جهاد اصغر با خود داشت و اين عطر بود كه فضاي خانه ما را خوشبو كرد . تا كنون بوي خوشش بر مشام و روح ما جاني تازه مي دهد و اين حكايت بود كه پس از جهاد اكبر و حضور در جهاد اصغر آماده هجرت به سراي معرفت و ديدار ذات اقدس مي شوي و آغوش باز ملائك مقرب آماده اين مردان آسماني مي شود ، و به ما نيز درس داد كه آسماني شدن با حرف نيست , با سخنان شيوا و رسا در پشت تريبون ها زدن ها نيست بلكه در وسط ميدان عمل است، عمل در جهاد اكبر و جهاد اصغر و تا كنون و تا نسل هاي آينده عطر معنويت او به ما مي گويد كه حافظ ارزش ها و آرمان هاي آسمانيان باشيد . پا بر بال هاي عروج آن ها نگذرايد و چونان زينب پيام رسان آنان و عامل به سفارشات آنان باشيم . بلكه حكايت آسماني بودن ، به ماندن سال هاي سال زير خاك هاي كربلاي ايران ختم شد تا حتي ذره ذره وجود ظاهريشان نيز فداي اسلام شود و يا شايد مانده اند تا سال ها بعد باز نداي آسماني بودن و آسماني شدن را سر دهند و زنگي بيدار كننده بر خفتگان باشد.

سلام بر آسمانيان, آن ها كه تاكنون يادشان و نامشان قله هاي سرافرازي انقلاب و مزارشان ميعادگاه عاشقان است.