با نام یکتای هستی بخش کون و مکان و به وجود آورنده ی هستی از انجم تا به کهکشان که جان ما همه ی انسان ها و وجود هستی در یَدِ قدرت اوست. و با شهادت به پیامبری حضرت خاتم، تتمّه دور و زمان، محمد مصطفی(ع)و امامت علی(ع) اولین پیشوای بر حق و ائمه اطهار و ابراز ارادت خدمت منجی عالم بشریت و نجات دهنده ی دین اسلام نایب بر حق او، امام امت و سلام بر امت قهرمان و شهید پرور، وصیتم را شروع می نمایم، باشد که به رضای خدا به وصایای شهدا عمل کنید و امر امامتان را در این باره اجرا نمایید.

با این زبان قاصر، خدای کریم را حمد و سپاس می گویم که مرا در چنین برهه ای از زمان، هستی داد که بتوانم او را تا آنجا که عقلم اجازه می دهد بشناسم و در راه او در صف کفر ستیزان قرار گیرم.

خدای را شکر که مرا در گیر  کردن در دوراهی حق و باطل کمک کرد که طریق حق بپویم و از منجلاب رذایل به یاری و مدد او رها شوم و خود را به سرچشمه پاک نور یعنی جبهه برسانم.

با قلبی مصمم و با اراده ای محکم و ایمان به وعده های به حق الهی آماده ی رسیدن فرمان فرماندهی کل قوا هستم که به خیل کاروان ناصران دین و میهن و به صف متجاوزان به دین و ناموس و کشور در راه خدا جهت انجام وظیفه دینی و میهنی خود و جهت انجام فرمان مرجع تقلید و عمل به آیه های قرآن، حمله برم، امیدوارم که خداوند مرا در راه انجام این وظیفه خطیر یاری کند و هیچگاه مرا به حال خود نگذارد و این عمل ناچیز مرا در راه خود بپذیرد و گرچه گنهکارم و رو سیاه به درگاه الهی، ولی امید عفو حضرت والا کرامت را دارم که از بزرگی خودش از گناهان بنده ی ضعیف خود درگذرد و اگر در این راه کشته شدم مرا شهید درگاه خود قرار دهید.

من گِرد شمع  وجود دینم و پروانه ام و می دانم که اگر در این راه پرم سوخت، شهید شده ام و شهادت سعادت است و خدایا تو خود به بنده­ی خود کمک کن که برای رضای تو و دین تو بجنگم که در این صورت چه بکشم و چه کشته شوم پیروزم.

از شما مردم، شمایی که به گردن بنده حق دارید و من نتوانستم ادا کنم و از کسانی که به آن ها هر بدی کرده ام عاجزانه می خواهم که مرا ببخشند و مرا حلال کنند که دیگر وقت رویارو شدن و عذر خواهی از شما را ندارم و بیم عذاب آخرت دارم ؛ پس شما را به خون پاک شهیدان کربلا و کربلای وطن قسم می دهم که مرا حلال کنید تا حقی از مردم بر گردنم نباشد.

ای مردم: امام امت را تا زنده اید داشته باشید که ما عزت خود و دینمان را مدیون او هستیم. گوش به فرمان او باشید. ای مردم با شرکت در جنگ بفهمانید که دین ما دین سازش و تسلیم نیست و جوان و پیر ما گرچه کشته شوند ولی ذلّت را هرگز نخواهند پذیرفت و این را از سرور شهیدان خود آموخته اند و آنقدر می جنگند تا دشمن تسلیم آن ها شود. کمک های شما مردم جنگ را به اینجا رسانده، با کمک های پی در پی خود موجب دلگرمی رزمندگان را بیشتر کنید. فرزندان دلیر رزمنده خود را لباس رزم پوشانده و به سوی میدان های دفاع روانه کنید که عزت همیشگی ما در پیروزی در جنگ است.

محرومین و دادخواهان و مسلمانان تحت ستم دنیا را نجات بخشید . اسلام و انقلاب اسلامی ثمره ی خون شهیدان است؛ خون شهیدان و ثمره ی آن را پاس دارید.

عامل پیروزی شما اتحاد شماست. برای رسیدن به پیروزی نهایی اتحاد خود را حفظ کنید.

در همه جبهه هایی که به نفع اسلام و انقلاب است حضور دائم داشته باشید و در نمازهای جمعه و جماعات در مسجد شرکت کنید.

پدر و مادرم که بر گردن من حق دارید؛ از عذاب آخرت می ترسم و از شما عاجزانه می خواهم که حلالم بکنید که رضایت خدا در رضایت شماست.

اگر کشته شدم ضجه نزنید که روحم را بیازارید و دشمنم را شاد کنید و از خدا بخواهید که مرا شهید قرار دهد و قربانی را از شما بپذیرد. برادران عزیزم! برادری شما ادامه راه من و همه شهیدان است. از شهادت من نگران نباشید که من هم به هدف خود رسیده ام. و خواهرانم! کاری کنید که فاطمه زهرا از شما راضی شود،یعنی به یاد شهدای کربلا باشید و با حفظ حجاب، به راستی چشم چراغ ملت بخصوص خواهران حزب الله باشید.

دوستان همکلاسی ام و دبیران و فرهنگیان! شما در سنگر خود چنان نشان دهید که اسلام، دین پیشرفت و ترقی است و ما نیز می توانیم با تکیه بر ایمان و عقل خدادادی بر تکنیک جهان غلبه و در علم و صنعت پیشرفت کنیم.

به امید پیروزی در تمام جبهه های اسلام.

سرباز اسلام؛بسیجی موسی دوراهکی؛۵/۱۱/۱۳۶۴