آزاده سرافراز، جانباز فداکار شهید غلامعباس( احمد ) دشتی در سال ۱۳۲۷ د رخانواده ای متدین و مذهبی در شهر بوشهر دیده به جهان گشود. هشت ساله بود که مادرش، بدرود حیات گفت و دو سال بعد، در سن ده سالکی، پدرش نیز دارفانی را وداع نمود.

شهید با همه مشقت ها و سختی ها، دوره ابتدایی را پشت سر گذاشت و وارد ششم ابتدایی شد و تا پایه نهم ادامه تصحیل داد.

در سال ۱۳۵۱ به استخدام آموزش و پرورش درآمد و از شهر بوشهر، به دیّر انتقال یافت و به عنوان کارمند رسمی آموزش و پرورش شهرستان دیّر، مشغول به کار شد. شهید در سال ۱۳۵۲ ازدواج نمود که حاصل آن ازدواج، ۲ پسر و ۳ دختر می باشد که از ایشان به یادگار مانده است.

شهید دشتی، در دوران ستمشاهی یکی از مبارزین فعال شهر دیّر بود و در زمینه توزیه اطلاعیه و اعلامیه ها، شب نامه ها و …. علیه حکومت طاغوت، نقش موثری ایفا می کرد و به همین علت چندین بار توسط سربازان طاغوت بازداشت شد.

شهید دشتی در تاریخ ۲۱/۱/۱۳۶۱ عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در عملیات بیت المقدس در تاریخ ۱۸/۲/۱۳۶۱ در منطقه شلمچه به اسارت نیروهای بعثی درآمد و مدت ۷ سال و ۶ ماه در چنگال بعثیون کافر، اسیر بود تا اینکه در سال ۱۳۶۷ به علت وضعیت وخیم جسمانی و وجود ترکش در کنار قلبش، به همراه اولین آزادگان، به خاک مقدس وطن بوسه زد و به آغوش گرم خانواده بازگشت و مجدداً مشغول خدمت در آموزش و پرورش شهرستان دیّر شد . از جمله سمت هایی که شهید در آن ها خدمت نمود، عبارتند از کارمند امور تربیتی، خدمات، بایگان، مسئول امور شاهد و ایثارگران و در اواخر هم مسئولیت تربیت بدنی آموزشگاه های اداره آموزش و پرورش بر عهده داشته و همزان مسئول هیأت فوتبال شهرستان دیّر نیز عهده دار بود؛ و در این راستا، خدمات ارزنده ای در ورزش شهرستان، به جوانان و نوجوانان ارائه نمودند.

شهید دشتی پس از ۲۴ سال خدمت صادقانه در آموزش و پرورش و ۷ سال آزادگی و تحمل مشقت های دوران جنگ و اسارت، عاقبت در تاریخ ۲۶/۱۰/۱۳۷۵ مصادف با پنجم ماه رمضان، بر اثر ترکشی که از زمان جنگ در کنار قلبش مانده بود به فیش عظمای شهادت نائل آمد و به امام شهیدان ملحق گردید.