شهید حاج علی عبدالهی در سال ۱۳۳۶، در خانواده اي فقير و معتقد در دوراهک به دنيا آمد. ایشان، همان اول زندگی به دلیل فقر و تنگدستی، از راه یافتن به محیط درس محروم شد و تا زمانی که توان کارکردن را پیدا کرد در سن ۱۳-۱۴ سالگی به زحمت طاقت فرسای زندگی تن در داد و در سال ۱۳۵۱ بود که با قلت سن همراه دیگر برادران خود، راهی کشتی های شیلات جنوب شد. در سال ۱۳۵۵ که مشمولیت برای رفتن به سربازی پیدا کرد، در همان سال معاف شد و بعد از این برای امرار معاش راهی کشور قطر شد و پس از چند سال کار در خارج، بالاخره در اوایل سال ۱۳۵۹ ازدواج کرد. و باز پس از مدت کوتاهی استراحت به قطر سفر کرد تا دنیای فانی را با زندگی طاقت فرسا، ناچیز جلوه دهد و همین هنگام بود که پس از کسب استطاعت و به دلیل ایمان و وابستگی شدیدش به اسلام، با اینکه می توانست زندگی تازه شروع شده خود را سر و سامانی تازه بخشد، اما به زیارت بیت الله الحرام رفت، تا خانه بی آلایش معشوق و معبودش، الله، را زیارت نموده و خود را برای تزکیه مبارزه، شهادت و ایثار آماده سازد. پس به خاطر احساس وظیفه شرعی و الهی خود در رابطه با حفظ انقلاب اسلامی و پیروی از دستورات رهبرش، امام عزیز خمینی بت شکن، از خارج به قصد اتصال به جبهه حق عزیمت کرد و در تاریخ ۲۹/۱۱/۱۳۶۰ از سوی بسیج مستضعفین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دوراهک، عاشقانه روانه میدان کارزار شد و پس از یک دوره آموزش در کازرون به جبهه شوش اعزام شد و در عملیات فتح المبین که با رمز مقدس « یا زهرا (س)» آغاز شد، بر اثر اصابت ترکش های خمپاره با بدنی قطعه قطعه به سوی معبود ازلی و ابدی اش شتافت.