خاطراتي از مادر شهيد

شهيد متاهل مي باشد . فرزند دوم خانواده بوده است . شهيد سرباز بوده اند و در سربازي شهيد شده است . شروع جنگ مصادف بوده با دوران سربازي ايشان . ايشان در دوران سربازي اش كلا در جبهه و جنگ بوده است . وقتي كه حمزه شهيد شده بودندبچه ي سومش 6 روزش بوده است او يكبار به مرخصي آمد وقتي براي بار دوم به جبهه رفت شهيد شدند . هنوز سربازي اش نرسيده بود .كه ايشان به جبهه رفتند و خيلي علاقه داشتند كه شهيد شوند و داوطلبانه به سربازي رفتند وپدرش هم خبر نداشتند كه پسرش به سربازي رفته است. ايشان خيلي خوشحال بود ازاينكه به جبهه مي رفتند ايشان در خانه اخلاق بسيار خوبي داشتند و با رفيقان و با خانواده و با همه به خوبيرفتار مي كردند ايشان بسيار قرآن مي خواندن و دعا و بعد از شهادتشان پدر و مادرش در خانه شان حسينيه اي درست مي كنند و نام آن را نام شهيد مي گذارند و ايشان بسيار زبانزد مردم بودند .خبر شهادتش را از همرزمانش شنيديم كه يكي از آنها پسر عمه اش بوده است و بعد بنياد شهيد خبر شهادتش را مي دهد ووسايل هاي شهيد را خانواده اش تحويل مي دهد و شهيد مفقود الاثر مي باشد . وقتي رفت به مدرسه فارسي كه ياد گرفت و قرآن ختم كرد و روضه خواندن عربي را هم ياد گرفت . وبه نماز اول وقت بسيار اهميت مي دادند پدرش مي گويد در تمام بچه هايم تك بوده است و تا حالا هيچ كدام از بچه هايم مثل او نبوده اند و در دوران زندگي اش هيچ گاه موجب رنجش خاطر ما نشد . شهيد هنگام شهادتش به نقل از پسر عمويش كه هم رزمش بوده است در حال نماز بوده است كه عراقي ها مي آيند پسر عمويش مي گويد به او گفتم كه بيا تا فرار كنيم ولي او گفت بايد نمازم را بخوانم و بعد دشمن با تانك به آنها حمله مي كند و او را مي سوزاند كه هيچ اثري از او باقي نمي ماند فقط ساك او كه جاي ديگر بوده است . مادرش او را در خواب مي بيند كه مثل زمان اول است و به ديدار بچه هايش كه همه كوچك بودند مثل اول در شب تولد حضرت محمد (ص) به خواب پدرش مي آيد و مي گويد كه بيا با هم به زيارت امام حسين برويم ايشان قبل از اينكه به سربازي برود به مادرش مي گفت كه مي خواهم به سربازي بروم مادرش مي گفت نمي خواهم بروي چون ايام جنگ است ولي او به مادرش مي گفت نمي خواهم مانند تخم مرغ باشم كه دشمن بيايد و مارا خورد كند من بايد مانند امام حسين شهيد شوم . من از مردم انتظاردارم كه حرمت خون شهداء را نگه بدارند و به ما سر بزنند و به ما احترام بگذارند . چون جسد فرزندش را نياوردند هنوز مادر انتظار فرزندش مانده است و هنوز به اميد آمدن اوست .

 

روايت عشق :

حمزه فرزند دوم من است .قبل از اين كه موعد سربازي اش برسد داوطلبانه به جبهه اعزام شد .من به رفتنش راضي نبودم . اما او به من مي گفت : نمي خواهم مثل تخم مرغ باشم تا دشمن بيايد ما را خرد كند . بايد مانند  امام حسين ( ع)  به شهادت برسم . موقع اعزامش به جبهه به پدرش اطلاع نداد . و پدرش از رفتن اش بي خبر ماند . از اينكه به جبهه مي رود  بسيار خوشحال بود و دوست داشت به شهادت برسد  . وقتي در خانه بود بسيار مهربان و خوش برخورد بود . بسيار قرآن تلاوت مي كرد, روضه مي خواند . به نماز خواندن اول وقت اهميت بسيار مي داد .پدرش مي گويد : در تمام بچه هايم نمونه بود .تا حالا هيچ كدام از بچه هايم مثل او نبوده اند . در طول حياتش هيچ گاه موجب رنجش خاطر ما نشد . وقتي به جبهه اعزام شد بچه سوم اش 6 روز داشت . هنگام شهادت اش به نقل از  پسر عمويش كه همرزم وي بود مي گويد :  عراقي ها داشتند پيشروي مي كردند  و حمزه در نماز بود . من به حمزه گفتم زود باش عقب نشيني كنيم ولي حمزه حاضر نشد نمازش را بشكند . و براثر شليك گلوله تانك به درجه رفيع شهادت نايل آمد و به آرزوي ديرين خود دست يافت .