جاسم بحراني در هفدهم فروردين ماه سال 1347 در خانواده اي بسيار مذهبي و متدين در شهر آبادان چشم به جهان گشود. پدرش محمد با زحمت و تلاش فراوان زندگي را اداره مي نمود. هواي گرم و شرجي آبادان و مشكلات زندگي، روح و جسم جاسم را چون پولاد آبديده نمود. دامان پاك و مهربان مادر، در كنار پدري فداكار و زحمتكش به او الفباي زندگي را آموخت. پدر و مادر ، تمام سعي و تلاش خود را در تربيت ديني و اخلاقي او به كار بستند و او از همان كودكي دلش لبريز ايمان و صفا و سرشار از عشق و محبت اهل بيت(ع) گرديد.

شش ساله بود كه راه مدرسه را در پيش گرفت و درس آموختن را آغاز كرد. با وجود علاقه و اشتياقي كه به مدرسه داشت مشكلات زندگي و تنگدستي پدر مانع از ادامه ي تحصيل وي گرديد. از اين رو پس از پايان دوره ي ابتدايي،ترك تحصيل نمود و براي اينكه دستي به بار سنگيني كه بر دوش پدر بود بزند ، وارد عرصه ي كار و تلاش شد.

با شروع جنگ تحميلي عراق عليه نظام نوپاي اسلامي او نيز به همراه خانواده مجبور به جلاي وطن شد و بسان ديگر مردم بي دفاع نقاط مرزي از ديار و كاشانه ي خود هجرت نمود.

جاسم به همراه خانواده در شهر برازجان زندگي دوباره اي را تجربه نمود. چندي نگذشت كه بنا به سنت نبوي، دختري با ايمان و پاك دامن را به همسري برگزيد تا شريك و رفيق زندگي اش باشد.هر چند اين سفر با عروج عاشقانه اش چند بهاري بيش به درازا نكشيد.

شهيد بحراني كه طعم تلخ تجاوز دشمن را به آب و خاك كشور با تمام وجود حس مي كرد، بيش از ديگران بي قرار رفتن و جنگيدن بود. با فراخوانده شدن به خدمت مقدس سربازي با شوق و علاقه اي وصف ناشدني راهي خدمت مقدس سربازي گرديد.

وي پس از گذراندن دوره ي آموزشي ، در لشكر 16 قزوين جهت لبيك گفتن به نداي رهبر و پاسداري از دست آوردهاي شهيدان عازم جبهه ي نبرد حق عليه باطل گرديد.

شهيد جاسم بحراني پس از دفاع قهرمانانه خود و خلق رشادت ها و فداكاري هاي كم نظيرش در جبهه ي نهر عنبر ، جام گواراي شهادت را سركشيد و در مورخ 18/9/1366 بانگ ارجعي را به گوش جان شنيد و به سوي آستان دوست بال گشود.