ادامه مطلب

ادامه مطلب

 

خاطره

يكي از بهترين خاطرات اينجانب ، آزاده محمد بحراني اين بود كه : در سال 1367 اواخر جنگ تحميلي شهيد محمد مزارعي را در نزديكي هاي غروب همراه با جند از رزمندگان در كنار سنگر تبليغات ديدم  گفتم : براي چه آمده ايد ؟  گفت : از خط مقدم   آمده ايم وسايل بگيريم .  گفتم  : شما تا كي اينجا هستيد ؟  گفت : تا زماني كه خدا بخواهد و با  كمي شوخي   به طرف خط مقدم حركت كرد  .

چند روز بعد با هم به جزيره مجنون رفتيم . شهيد مزارعي جزء گردان ابو الفضل (ع) بود و من هم مامور به گردان بودم . روز و شب كنار هم بوديم و تعريف مي كرد . مي گفت : به نظر شما اينجا خوش تر است يا روستايمان ؟ من مي گفتم : شما چطور ؟ او مي گفت : اينجا (يعني جزيره مجنون ) . خلاصه شب      سر پست نگهباني واقع در  خط مقدم كه حدود 20 متري عراقيها بود ، مي رفت  و صبــح كه بر مي گشت براي ما تعريف مي كرد كه   ديشب چند تا از عراقي ها نزديك ما بودند . ما به سوي آنها تير اندازي           مي كرديم .  مقري كه اينجا به عنوان سنگر استراحت بود با خط مقدم 400 متر فاصله داشت . داخل سنگر كه مي رسيد با لحن خوش خنده مي گفت :بچه ها اگر ماموريت هم تمام شد دوباره آن را تمديد مي كنم.

يك شب كه استراحت داشت و سنگر ما خيلي كوچك بود همه تند رفتيم داخل سنگر جا گرفتيم .  جاي شهيد مزارعي نشد شب كه خوابيد نصف بدنش بيرون سنگر بود . من گفتم : آقاي مزارعي احتيا ط كن كه سگهاي عراقيها شما را نخورند . او گفت : من ترسي از سگهاي عراقي ندارم . خلاصه هر چه از او بگويم كه چقدر روحيه داشت كم گفته ام .

در پايان براي آن شهيد بزرگوار طلب آمرزش و مغفرت را خواهان و خواستارم .

 

آزاده محمد بحراني همرزم شهيد محمد مزارعي    6/6/1383 ادامه مطلب

ادامه مطلب

ادامه مطلب