ادامه مطلب

ادامه مطلب

خاطره‌اي از همسر شهيد
عنوان خاطره : اسمش را بگذار فاطمه

يك روز به من گفت : مي‌خواهم به جبهه بروم من به او گفتم : كه برادرهاي من همه جبهه هستند و نمي‌خواهم شما برويد . ولي او گفت : من ميخواهم بروم آدم هر كجا كه باشد در خانه هم باشد مي‌ميرد . من به او گفتم : تا آنها (برادرانم) بيايند بعد شما برويد . بعد روزنامه‌اي خوانده بود كه استخدام مي‌كردند ـ سه هفته پشت سر هم مي‌رفت بوشهر ـ امتحان مي‌داد و بر مي‌گشت . او مي‌گفت : پدر و مادرم را احترام بگذار . علاقه به كميل داشت روزها كه مي‌خواست برود به من گفت : اگر دختري گيرمان آمد اسمش را بگذار فاطمه .
زماني كه پسر دائيم حيدر تباشير به شهادت رسيده بود هميشه مرا به گلزار شهداء مي‌برند هميشه به من مي‌گفت : پدر و مادرم را احترام كن اگر حرفي هم بزنند ناراحت نشو ، بخاطر من بايد تحمل بكني ، هميشه مي‌گفت :
خيرات كن به ياد مادرت ، پيرزني همسايه ما بود چيزي نداشتند . ادامه مطلب

ادامه مطلب

ادامه مطلب