شهيد به روايت فرزند

 

دوساله بودم  كه پدرم به شهادت رسيده است  خاطرات زيادي از پدرم در ذهن ندارم . اما از ديگران شنيده ام كه مرا خيلي دوست داشته و زياد از من عكس مي گرفته كه متاسفانه در حال حاضر اثري از آنها  نيست .

خلاء ناشي از نبود پدرم را با مهرباني هاي مادرم پر نمودم . مادرم  سعي داشت جاي خالي پدر را برايم پر نمايد و اين كار را هم كردند . هرگز نگذاشتند تنها و  بي پناه بمانم  . درست است كه محبت پدر را از كودكي احساس نكردم  ولي خدا را شكرمي كنم كه مادري مهربان نصيبم نمود .

من بعنوان فرزند شهيد بايد پيرو راه شهداء باشم و از زندگي آنان سر مشق بگيرم مي خواستم درس بخوانم و به درجات بالاي علمي برسم تا روح پدرم را شاد كنم . اما با مانع شدن ديگران , نتوانستم به تحصيلم ادامه دهم .

 

رجاءجعفري

شهيد به روايت مادر

 

 

شهيد اولين فرزند من مي باشد . با همه اعضاي خانواده مهربان و خوش اخلاق بود و احساس مسئوليت مي كرد .

هنگام اعزام به جبهه 19 سال داشت  و بسيار خوشحال و بشاش بود .

خبر شهادت اش را  از طريق خويشاوندان مطلع شدم  . خوشحال شدم كه پسرم در راه اسلام شهيد شده است . افتخار مي كنم كه تنها پسرم جانش را در راه اسلام فدا كرد .  مردم بايد تا جايي كه بتوانند ياد شهداء را زنده نگه دارند  و شهداء را فراموش نكنند تا هميشه سربلند و پيروز باشند .

 

 

رباب ربيعي

شهيد به روايت همسر

 

 

17 سالگي با عزيز  ازدواج كردم . هفت سال با ايشان زندگي كردم . اخلاق بسيار خوبي داشتند و هيچ گاه مرا ناراحت نمي كرند . بسيارمهربان بود . بخاطر نوع شغلي كه داشتند نمي توانستند در منزل كمكي به من كنند . وقتي از دريا بر مي گشتند براي تميز كردن لنج و يا تور ماهيگيري مي رفتند و بعد از آن هم به استراحت مي پرداختند .

. داراي يك فرزند هستم  . هنگاميكه فرزندمان  متولد شد پدرش  براي انجام كار در كويت به سر مي برد . وقتي خبردار شد  بسيار خوشحال شده بود كه بعد از سه سال بچه دار شده بوديم و از فرط خوشحالي ، همان جا شربت و شريني داده بود .

هنگام جنگ مجبور شديم براي درامان ماندن از بمباران هوايي دشمن به باغ پناه ببريم . در باغ بوديم كه به ما خبر دادند لنج ها را بمباران كرده اند وعزيز شهيد شده است .

 

زربقه جعفري