شهید منصور کرمی، در سال ۱۳۵۰ در خانواده ای مستضعف و زحمت کش، در آبدان دیده به جهان گشود. دوران طفولیت را با فقر و تهیدستی و محرومیت پشت سر گذاشت. در سن هفت سالگی در دبستان زادگاهش ثبت نام کرد و توانست دوره ابتدایی را با موفقیت به پایان برساند و برای ادامه تصحیل در مقطع راهنمایی، در مدرسه راهنمایی امام خمینی (ره) آبدان ثبت نام نمود و پس از آن جهت ادامه تحصیل در مقطع متوسطه، به دبیرستان آیت الله طالقانی کنگان رفت.

در سن ۹ سالگی، پدرش را از دست داد و طعم تلخ یتیمی، علاوه بر فقر مادی او را آزار می داد و پس از مرگ پدر، سرپرستی او و دیگر خواهران و برادرانش، بر عهده مادر زحمتکش و فداکارش افتاد.

شهید کرمی در تاریخ 1366/7/9 جهت گذراندن دوره آموزشی در پادگان قدس دیّر و پس زا آن به بوسشهر اعزام شد. پس از گذراندن دوره آموزش نظامی، برای اینکه از درس عقب نماند به خانه مراجعت نمود، در حالی که در تب و تاب جبهه می شوخت. عشق به جبهه، عاقبت او را به دانشگاه حقیقی، یعنی میدان نبرد حق علیه باطل کشاند و در تاریخ 1367/04/06به همراه عده ای از برادران همرزم، عازم جبهه گردید و در گردان امام حسین (ع) سازماندهی شد.

شهید کرمی، فردی با ادب و بسیار متین و با وقار بود. در میان همه جوانان، به خصوص ورزشکاران ّآدان، زبانزد بود. بازیکن تیم ورزشی توحید آبدان بود و اخلاق او هیچگاه از رهن دوستانش، پاک نخواهد شد.

سرانجام، پس از تجاوز مجدد بعثیان به خاک مقدس ایران اسلامی پس از پذیرش قطعنامه، شهید کرمی به همراه واحد رزمی اش، گردان امام حسین (ع) از ناوتیپ امیرالمومنین (ع) جهت سرکوب دشمن متجاوز، عازم خط مقدم نبرد گردید که پس زا روبرو شدن با دشمنان بعثب، با نبردی قهرمانانه، بر اثر انفجار خمپاره و اصابت ترکش به بدنش، مجروح و به درجه رفیع شهادت نائل گردید.