وصيت نامه شهيد مرتضي هوشيار

اينجانب مرتضي هوشيار فرزند علي كرم ساكن روستاي جتوط به كمال شوق و رضايتمندي به جبهه مي روم و كسي در رفتن به جبهه مجبورم نكرده است اگر شهيد شدم مرا حلال كنيد .

برادر عزيزم حسن هوشيار تا خون در رگ داريد بايد با ضد انقلابيون و گروهكهاي انحاف و منافقين مبارزه كنيد و بسيجيان روستا نيز بگوئيد كه با شما همكاري كنند و در خط امام و انقلاب اسلامي باشند . شهادت را يك افتخار و سربلندي مي دانم و آيا براي افتخار گريه كردن درست است . مادر عزيزم صبور باشيد و همچون فاطمه زهرا ( س ) زينب كبري با صبر و بردباري مشكلات را تحمل كنيد .

شهيد مرتضي هوشيار در تاريخ 1/4/1341 در روستاي جتوط ديده به جهان گشود . به خاطر علاقه زيادي كه خانواده ي ايشان به اهل بيت داشتند . نام مرتضي را براي ايشان برگزيدند .

ايشان در دوران كودكي جنب و جوش زيادي داشتند . ايشان در سنين كودكي دچار يك نوع مريضي شدند كه مدتي را در بيمارستان بودند و پس از 7 سال با نذر و نياز و متوسل شدن به ائمه وي شفا يافتند .

مصاحبه با اعضاي خانواده شهيد ويژه والدين پدر شهيد :

الف } دوره پيش از تواد :

ـ آنچه قابل بيان مي باشد اينكه به خاطر علاقه وافر خانواده به اهل بيت عصمت و طهارت نام مرتضي را براي ايشان انتخاب كرديم شهيد در تاريخ اول مرداد ماه 1341 ديده به جهان گشود .

ب ) دوره كودكي

دوره كودكي جنب و جوش زيادي داشت و دچار يك نوع مريضي شد كه مدتي را در بيمارستان به سر برد و پس از مدت 7 سال با نذر و نياز ما و توسل به ائمه ( ع ) وي شفا پيدا كرد و علاقه زيادي به پدر و مادر داشت

ج ) دوره خردسالي

شهيد در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تا كلاس پنجم درس خواند و در همين كلاس ترك تحصيل كرد به علت مشكلاتي كه بر اثر بيماري براي ايشان به وجود آمد .

د ) دوره ي نوجواني و جواني :

وي علاقه زيادي به رهبر امام خميني داشت و به شهدا علاقه زيادي نشان مي داد و حتي موقع رفتن به جبهه اصرار زيادي داشت كه برود و مادر شهيد مي گويد : در خواب ديدم كه يك پيراهن سبز به تن دارم و نشسته ام ولي يكباره قسمت راست پيراهن آتش گرفت و من نيز مي گفتم كه آتش را خاموش نمي كنم تا خود خاموش شود ولي خاموش نمي شد . مادر شهيد اظهار مي كند روزي كه مي خواست به جبهه برود مدارك او را گرفته بودند و نمي گذاشتند ايشان بروند ولي وقتي من رسيدم و جوانهاي ديگر را مي ديدم كه

مي خواهند به جبهه بروند به پدرش گفتم مداركش را بده تا برود مگر جوان ما با جوان هاي ديگر چه فرقي دارد او هم مثل ديگران .

دوره سربازي

دوره خدمت ايشان فرا رسيده بود ايشان به سربازي رفتند ولي به علت بيماري كه داشت به خانه برگشتند تا برنامه معافي ايشان را درست كنيم بعد از چند ماهي كه برگشت راهي جبهه شد .